Aşıq Nəsib - Vətən

Kalvayı Məhəmməd ağa, gördü düşüb dara vətən,
Kömək yoxdu, arxa yoxdu, qalıb baxtı qara vətən,
Xalıd paşanı çağırdı, almasın min yara vətən,
Pul verdi o, silah aldı, yurd olmasın sara vətən,

Igidlərə xəbər verdi, yeriyin ərlər, yeriyin,
Tüfəngləri hərləyərək, göstərin hünər yeriyin,
Düşmən görsə boyunuzu, daldaya sinər, yeriyin.
Alovun odun ağzından, qoy çıxsın kənara vətən.

Məhmud ağa qabaqdadı, düşməni izləyən qlavuz,
Qoşun nizamın saxlayan, onu gözləyən qlavuz,
Kafirlərin qlavuzun, qəfil düzləyən qlavuz,
Aslan kimi nərə çəkir, “olmaz para-para vətən”.

Hacıvəli bir cəng atdı, ermənilər pərən oldu,
Dağıldılar sərçə kimi, sanki qıran-qıran oldu.
Qaçaq Usubun bu oğlu, bu döyüşdə ərən oldu.
Yurd uğrunda öldü getdi,yenə düşdü dara vətən,
 
Aşıq Nəsib nə görübdü, hamısını düz söylədi.
Çoxusunu unudubdu, bəlkə hələ az söylədi.
Mən deyirəm hacavatnan, saz səsləndi, saz söylədi.
Yağı olan saqqat getdi, axır tapdı carə vətən.