Yunus Əmrə - Yer gög yaradılmadın Heqq bir göher eylədi

Yunus Əmrə - Yer gög yaradılmadın Heqq bir göher eylədi

Yer gög yaradılmadın Heqq bir göher eylədi, 
Nəzər qıldı göhəre, sığmadı dövr eylədi.

GÖhərdən buğ çıqardı, ol buğdan gög yaratdı, 
Gög yüzinün bəzəgin çoq ılduzlar eylədi.

Gög’ ayıtdı dön dedi, ayü gün yürsün dedi, 
Suyı müəlləq dutub üstini yer eylədi.

Yer çalqandı, turmadı, bir dəm qərar qılmadı, 
Yüce-yücə tağları Heqq çöksiler eylədi.

Əzrayil yere endi, bir avuç topraq aldı,
Dört fe riştə yoğurdı, bir peyğəmbər eylədi.

Çün can gövdəyə girdi, aqsırdı tun gəldi,
Əl götürdi şol qədər, Həqqə şükür eylədi.

Allah aydur Ademə, şükür, İrdün bu dəmə,
Bu dünyedə ne tüydün, dilün neyə söylədi?

Yoğ ikən var eylədün, toprağ ikən can verdün, 
Qüdrət diliyle andun, dilüm söyler eylədün.

Bu söz Həqqə xoş gəldi, qulrn əziz eylədi,
Nə keçdisə könlindən verdi, hazır eylədi.

Bu söz Yunusa qandan, xəbər verəsi candan, 
Məgər ol sultan lütfi ana nəzər eylədi.