Yunus Əmrə - Toldur bizə (sıın) qədəhi eşq şərabından, ey saqi

Yunus Əmrə - Toldur bizə (sıın) qədəhi eşq şərabından, ey saqi

Toldur bizə (sıın) qədəhi eşq şərabından, ey saqi, 
Ol dənizdən içür bizə, k’andan içər şeyxü foqih,

Söhbətümüz ilahİdür, sözümüz kövsər suyıdur,
Şahıımıız şahlar şahıdur, çalğumtızdur dost fərağı.

Kim ki bir dəm söhbət ola, müfti, müderris mat ola, 
Bir ilahi dövlət ola, andan içən oldı baqi.

Xirqə ilə tac yol verməz, fərəc İlə alim olmaz,
Din diyanət olmayıcaq oqısan qamu varaqı.

Oqıdun yedi müshefi, ha taet göstərür safi,
Çünki əməl eylemedün, gərəksə var yüz yıl oqı,

Bin gəz Həccə vardun isə, bin gəz ğəza qıldun isə,
Bir gəz könül irdün isə, gərəksə var yollar doqı.

Könül mi yeg, Ke’bə mi yeg, ayıt bana, əqli irən, 
Könül yegdürür, zira kim könüldədür dost turağı.

Könüllərin qonşılarun ısmarladı Həqq Rəsula,
Me’rac gecəsi dost ilə bu keləci oldı baqi.

Yunus, işün budur (həmin) chıtğıl könüllər ətəgin, 
Dilərsən baqi olasın, könüllər oldılar baqi.