Yunus Əmrə - Ol qadiri-“kün-feyəkun” lütfedici rəhman bənəm

0l qadiri-“lcün-feyəkun” lütfedici rəhman bənəm, 
Kəsmədin rİzqini verən cümlələrə sultan bənəm.

Nütfedən adəm yaratan, yumurtadan quş dürədən,
Qüdrət dilüni söyləyən, zikr eyləyən sübhan bənəm.

Kimini zahid eyləyən, kimini fasiq eyləyən,
Eyblərini örtüci ol delilü bürhan bənəm.

Bir qulma atlar verüb, avratü mal, cifller verüb,
Həm yoq birinin bir pulı, ol rəhimü rəhman bənəm.

Bənəm əbəd, bənəm beqa, ol qadiri-həyy mütleqa,
Xizr ola yarın səqqa, anı qılan ğüfran bənəm.

Dört dürlü nesnədon hasil, bilün, bənəm üşdə dəlil,
Od ile su, toprağü yel bünyad qılan yezdan bənəm.

Ətə deri, sünğük çatan, tən pərdələrini dutan,
Qüdrət İşüm çoqdur benüm, həm zahirü əyan bənəm.

Həm batinəm, həm zahirəm, həm əwelem, hem axirəm, 
Həm bən olam, həm ol bənəm, hem ol kərimü xan bənəm.

Yoqdur arada tərcüman, andağı iş bana eyaıı,
Oldur bana verən lisan, ol denizə ümman bənəm.

Bu yeri gögi yaradan, bu ərşi kürsi durıdan,
Bin bir adı vardur, Yunus, ol sahibi-Qur’an bənəm.