Seyid Zərgər - Ey səba, bu necə səsdi məni heyran etdi

Seyid Zərgər - Ey səba, bu necə səsdi məni heyran etdi

Ey səba, bu necə səsdi məni heyran etdi?
Göz yaşım cari edib, bağnmı al qan etdi?
Bu necə ləhndü kim eylədi bidar məni,
Xabdən bu dili-büryanımı büryan etdi?
Guş verdikcə o avazeyi-dilsuzə, əcəb 
Çıxarıb əqlimi, halimi pərişan etdi.
Taqəti-səbrimi əldən alıb ol İsadəm,
Cəzb edib ləhni onun cismimi bican etdi. 
Yüksələn demdə səhər vaxtı o sövti-Davud 
Çeşmi-giryanımı nəzzarəyi-hər yan etdi.
Heyf kim bilmədim o həzrəti-İsadidə 
Kimdü ol sövti-cahan içrə nümayan etdi.
Deyin ol bülbüli-sübhə ki, siz, ey ariflər,
Canım Seyyidi-Zərgər sənə qurban etdi.