Molla Cümə - Molla Cümə ilə Aşıq Könülün deyişməsi (II hissə)

Yenə Molla Cuma və camaat Aşıq Könlüyü evə təklif edirlər. Könlü razı olmur. Molla Cumaya lateyir deməyə onun tumançaq, baş açıq, kürklü vəziyyətini məsxərəyə başlayır.

(Dübeyt)

Könlü:

Başın kəkil qıçın səkil
Rəngin bir qulu Cuma.
Rızrıban kənar çəkil
Mudarın ala Cuma.

Cuma:

Gözün göydür, qaşın sarı
Rəngindir narınc Könlü
Tıxırsan elə çülmədarı
Neylərsən pernic Könlü.

Könlü:

Həmişə belə naşarsan
Quzğun kimi çox yatarsan
Gecələri yer eşərsən
Gündüz gir kola Cuma.

Cuma:

Sən ki məni ……. Eylədin
İt oluban tək eylədin
Bərk toylada kök eylədin
Nə bilərsən birinc Könlü.

Könlü:

Sən Cumasan, mən də Könlü
Gəl mənim açma nağlı
Nə ki səndə olan kəmal, ağlı
Almaran bir pula Cuma.

Cuma:

Sən Könlüsən, Cuma şəkili
Hər kəs olsun öz vəkili
Cuma satılsa dür tökülür
Sən satılsan birinc Könlü.

Yenə yalvarırlar. Fayda çıxmır. Könlü sazını və sözünü tərifləyir.

(Dübeyt)

Könlü:

Şükür haqqa eyləmişəm
Namusum var ar yerinə
Aşıqlıqda tək gəlmişəm
Saz çalaram tar yerinə.
Cuma:

Şükür olsun o allaha
Çox veribdir az yerinə
Məni saldı beylə raha
Xəncər sallam saz yerinə.

Könlü:

Yüz min iki fənd eyləsən
Dil ağzımı bənd eyləsən
Yerişini könd eyləsən
Səni allam yar yerinə.

Cuma:

Suyum şirin, adım gözəl
Mənə olsun qadan gözəl
Özün tüksüz nadan gözəl
Qəbulumsan qız yerinə.

Könlü:

Aşıq Könlü könül püstanı
Çağırram xızı ustanı
Dağıleydi Şəkistanı
Allah versin çar yerinə.

Cuma:

Molla Cuma göhər ləli
Çağıraram zül cəlalı
Dağıleydi çar mahalı
Yel aparsın toz yerinə.

Yenə camaat araya girdi. Dedilər ay canım belə iş olmaz. Kamil kişisiniz. Sizin üçün ayıbdır. Könlü dedi yox. Yenə başladı:

(Qafiyə)

Könlü:

Molla Cuma səndən xəbər alayım
O kimdir dünyada çox çəkdi dərdi
Vücudu çürüyüm cümlə töküldü
Düşməyə qoymadı bir dənə qurdu.

Cuma:

Aşıq Könlü sənə xəbər verəyim
Eyyub peyğəmbərdir çox çəkdi dərdi
Vücudu çürüyüb bənd-bənd töküldü
Düşməyə qoymadı bir dənə qurdu.

Könlü:

O hansı sultandır dörddür qulluqçu
O dörd qulluqçunun biridir doqçu
Biri hesabdardır, biri də elçi
Biri çalıcıdır birginən durdu.
Cuma:

Dörd qulluqçusu olan Cabbarı cəli
O dörd qulluqçudan elçi Cəbrayıl
Hesabdar Mikail doqçu əzrayıl
Çalıcı İsrafil bilmişəm durdu.

Könlü:

O nədir ki, dildə haqqın sifarı
O hansı surədir biridir zəbəri
O hansı ərəbdir on iki nəri
Üç yüz altımış mayanı qatara qoydu.

Cuma:

O tohiqdir dildə haqqın sivarı
İnna əteynadır biridir onun buvarı
Ulumuzdur ərəb on iki ay nəri
Üç yüz altımış günü qatara vurdu.

Könlü:

O nədir insandan misala quşdur
O hansı məshəbdir şərtləri beşdir
Yasından təbarəktə nə ayıb keçdi
Bəraət dasına nə sovqət verdi.

Cuma:

Orucdur insandan misala qoşdur
Dinimiz islamdır şərtləri beşdir
Yaqulinə ilə təbarək kəşdi
Bəraət daşına bismillah etdi.

Könlü:

Mən aşıq Könlüyəm Könlümdür gümrah
O kimdir ki, əvvəl quldur sonra şah
O kimdir ki, dəryalarda uddum mah
Kimnən kimə bunlar belə əmidir.

Cuma:

Molla Cuma gecə gündüz çəkər ah
O Yusifdir əvvəl quldur sonra şah
O Yusifdir dəryalarda uddu mah
Xudavənddən bunlar belə əmidir.

Yenə yalvar-yapış elədilər. Fayda vermədi. Deyişməyə başladılar.

Cuma:

Aşıq Könlü sənə minnət eylərəm

Getginən buradan abrın üstə
Yaşın az olsa da özün kamilsən
Bir hösələn olsun səbrin üstə.

Könlü:

Molla Cuma mənə minnət eyləmə
Durmaram özgənin oyunu üstə
Gərək dinlə alam səndən qısası
Beyit deyəcəyəm beyitin üstə.
Cuma:

Əslimiz şairdir biz də şairik
Düşərsən azara yığarsan unsux,
Qalarsan altında olarsan mənsub
Necə quran gəldi zəburun üstə.

Könlü:

Elə demə özün altdan qalarsan
Xiffətindən saralıban solarsan
Bir gün sabah dərdə düşüb ölərsən
Oxuyanlar gələr meyidin üstə.

Cuma:

Cuma bir çeşmədir qaynayıb axmaz,
Hər yetən namərdin sözünə baxmaz.
Sənə bir toy tutar yadından çıxmaz,
Bir qarış ot bitər dərdin üstə.

Könlü:

Gərək gedəm bu yerlərdə ad qoyub
Dostum ağlar, düşmənimi şad qoyum.
Könlü deyər cəsədinə ad qoyum
Yandırram piltətək növütün üstə.

Bağlama

Könlü:

Göydən yerə neçə söhv enibdir
Əvvəl gələn kimin üstə dayandı
Ol qalanı de kimlərə verdilər
Lap çoxusu hansı kəsdə dayandı.

(III hissə)