Əbülqasim Nəbati - Gözlərin
Susuyubdur genə kimin qanına,
Xumar-xumar baxar hara gözlərin?
Nola bir də dolanaydım başına,
Qurbanı olaydım qara gözlərin!
Müqəvvəs qaşların etginən kaman,
Çəkginən müjgandan tiri-cansitan,
Bu xəstə canımı qılginən nişan,
Qoy etsin köksümü para gözlərin.
Sənubər qamətin, ey sərv rəftar,
Şümşadü ərəri etdi şərmsar,
Nə yalqız etmisən məni xarü zar,
Çoxları gətirib zara gözlərin.
Arizin dövründə zülfi-müşginab,
Qoymaz şəfəq salsın türsi-afitab,
Hökm qıl götürsün sayəsin səhab,
Bu dərdə eyləsin çara gözlərin.
Üzün şəşəəsi ey şəmi-Çəkil,
Xurşidi-xavəri etdi münfəil,
Belə ki, eşq odu oldu müştəil,
Çəkdirə həqq məni dara gözlərin.
Xədəngi-xunrizin, ey şirin mənzər,
Xosrovu təxtindən etdi dərbədər,
Həlqə edib əldə zülfi-müənbər,
Nə sehr oxur genə mara gözlərin?
Təzə gültək açılıbsan səhərdən,
Müzəyyən olusan ləlü gühərdən,
Yaxşı saldın Nəbatini nəzərdən,
Əcəb mail olmuş xara gözlərin!
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət