Araz Yaquboğlu - Aqşin Hacızadə poeziyası

Zaman-zaman Şair Məmmədhüseyn, Aşıq Nəcəf, Həsən Xəyallı, Qəmgin Fəzi, Aşıq Hacı Göyçəli, Sərraf Şiruyə, Alqayıt kimi aşıq və şairlərə ünvan verən qədim oğuz yurdu Göyçə mahalının Daşkənd kəndi müasir poeziyamıza da yeni-yeni imzaları bu gün yeni ünvanda – Bərdə rayonunun Yeni Daşkənd kəndində gətirməkdədir.

Tanrı hər bir bəndəsinə bir istedad bəxş edir. Kiminə dərin hafizə, kiminə gözəl əl qabiliyyəti, kiminə təşkilatçılıq bacarığı, kiminə isə fitri istedad. Ulu tanrının fitri istedad verdiyi insanlardan biri də Aqşin Hacızadədir. O gözəl, iti qələmi olan bir şairdir.

Onun göz açdığı ailənin, ocağın bir çox yazarları kifayət qədər Azərbaycan ədəbi mühitində tanınmış simalardandır. Aqşin Hacızadə dünyaya gəldiyi gündən qulaqları şeirə, sözə, ədəbi fikirlərə hakim kəsilib. Şeirlərini oxuyanda bənzərsiz bədii təsvirlərin şahidi olursan və şeirlərdə yeni dəsti-xətt duyulur:

Aqşin Hacızadənin şeirləri belə də olmalıdı axı. Hər bir övlad ən azı atasına oxşamalı, ən azı atasının yolunu getməlidir. Onu da qeyd edim ki, atası Sərraf Şiruyə nəinki Azərbaycanda, eləcə də bütün türk dünyasında tanınmış görkəmli şairlərdəndir. Bax beləcə Aqşin də gendən gəlmə istedadı ilə sözə-şeirə vurğun oldu. Aqşini müasiri olan başqa şairlərdən çox güclü və məhsuldar bir şair hesab etmək olar. Onun elə günü yoxdur ki, şeir yazmamış olsun. Hətta o, şeir yazmadığı gün özünü narahat hiss edir.

Aqşin Hacızadə nəzmin bütün növlərində şeirlər yazır. Onun qələmindən həmişə fərqli, yeni fikirlər yaranır. Yeni sözlərlə bərabər o çox vaxt şeirlərində dialektlərdən və arxaik sözlərdən də istifadə edir və belə sözləri qoruyub gələcək nəsillərə çatdırır.

Şeirlərindəki emosionallığa və novatorluğa görə bir oxucu kimi mən onun şeirlərinə vurğun olmuşam. O, nə yazıbsa, nə deyibsə ürəkdən yazıb, ürəkdən deyib. Aqşin Hacızadə daha çox Göyçə ədəbi mühitindən bir yazar kimi qidalanıb. Əksər şeirləri Göyçə həsrətli, Qarabağ fəryadlı, el-oba yanğılıdı:

Aqşin Hacızadə yaradıcılığında vətənpərvərlik şeirləri ilə yanaşı tənqidi şeirləri də çox maraq doğurucudur. O şeirləri oxuyan oxucu özündə bir narahatçılıq duymaya bilmir:

Aqşinin yaratdığı poeziya nümunələri arasında nəzirələrinə də nəzər yetirməmək olmur. Telman Hüseynin “Düşəndən bəri” adlı məşhur qoşmasına yazılmış şeirə diqqət yetirək:

Bəzi şairlər, tənqidçilər, publisistlər şeirin qoşma üslubunda yazılmasına üstünlük vermirlər və qoşmanın köhnə və aşıq şeiri üslubu olduğunu vurğulayırlar. Ancaq mən özüm də araşdırılmayan, çap olunmayan yazarların yaradıcılığını araşdıran bir tədqiqatçı kimi deyə bilərəm ki, qoşma üslubunda şeir yazmaq daha çətindir. Çünki, qoşmada axıcılığı, ahəngi və qafiyələri gözləmək lazımdır. Şeirin texnikasına riayət etmək gərəkdi. Bu zaman fikrin, demək istəydiyin, yazmaq istədiyin sözün oxucuya çatdırılması çətinləşir. Bu baxımdan gərək söz ehtiyatın daha zəngin olsun ki, qoşma yaza biləsən. Qoşmada eyni zamanda rədif də düzgün seçilməlidir. Bu baxımdan Aqşin Hacızadə yaradıcılığında qoşma üstünlük təşkil etdiyindən deyə bilərəm ki, o sözün həqiqi mənasında mükəmməl şairdir.

Aqşin Hacızadə poeziyasında təcnislərin də xüsusi yeri və xüsusi çəkisi vardır. Tam əminliklə bildirim ki, onun kimi təcnis yazan şair yoxdur. Hətta şair təcnisdə öz sözünü, fikrini daha aydın deyə bilir, dərdlərini oxucuya daha da sadə şəkildə çatdıra bilir:

Əbədi və əzəli olan məhəbbət mövzusunda Aqşin Hacızadənin yazdığı şeirlərini oxuyarkən oxucu öz sevgi dünyasına qapanır. Şeirləri oxuyarkən elə sanırsan ki, şeiri elə sən özün yazmısan. Şeirlər o qədər ürəkdən yazılıb ki, ilk məhəbbət oxu daşa dəyənlərdə də yüksək əhval-ruhiyyə yaradır və qəlbini oxşayır.

Sonda şair Aqşin Hacızadəyə yeni-yeni yaradıcılıq uğurları və can sağlığı arzulayıram.