Yunus Əmrə - N’oturursın taş qapuda, gör içərü nələr gəzər

Yunus Əmrə - N’oturursın taş qapuda, gör içərü nələr gəzər

N’oturur sm taş qapuda, gör içərü nələr gəzər,
Teme’ arturur daima, səf bağlamış, fitnə düzər.

Gel, indi gəl qənaətə, usan, dutma, tez bin ata,
Olmaya kim əcəl yetə, fasid ola satu bazar.

Sən qanda isən təslim ol, qamulardan aşağa tur,
Ədəb tacın başuna ur, gör müfsid necəsi qızar.

Yaramazdur büxlü həsəd, kibr mübarizdür ğayet, 
Köküni qaz, yabana at, fariğ otur, ey ğəmgüzar.

Qoğıl bu dünyə babını, ögrən dosthq ədəbini, 
Bulursan ustabanını öge varan qaldan zərər.

Kibrü menidür subaşı, dəlim kişidür yoldaşı,
Sen olmağıl anun eşi, ana uyan yoldan azar.

Var dedügüm yerlərdə dur, hiqdü həsədi oda ur, 
İxlas gəlür cümləyi yur, Yunus yolı yavlaq düzər,