Yunus Əmrə - Kimsə döyməz bu nəzərə, eşq ilə kim pənçə ura

Yunus Əmrə - Kimsə döyməz bu nəzərə, eşq ilə kim pənçə ura

Kimsə döyməz bu nəzərə, eşq ilə kim pənçə ura?!
Bu nəzərə qarşu duran xanümamn ğerqə verə.

Çün əlini eşqə ura, eşq oqına kimdür tura,
GÖg yüzinde məlaiki eşq anı endürə yerə.

Gör Harut, Marut nəyidi, həzrətdə fəriştəyidi,
Nəsibin eşqə aldurub məqamın Zöhrəyə verə.

Abdəstümüz, namazumuz, doğrulıqdur taetümüz,
Eşq ilə bağladuq qamət, səfümüzü kim ayıra?!

Məscid, mədrəsə olduğı, ban cemaet qdmduğı, 
Xəlaıq səf-səf turduğı eşq şükranesidür zira.

İçümde yanar eşq odı, könlümdə anun həsədi,
Eşq odınun tütünindən Yunusun bənzi sarara.