Yunus Əmrə - Dostdan xəbər sorar isən, gəzaf dəgüldür dost işi

Yunus Əmrə - Dostdan xəbər sorar isən, gəzaf dəgüldür dost işi

Dostdan xəbər sorar isən, gəzaf dəgüldür dost İşi,
Bəllü bİlün, hiç nəsnədür bu cəhanda dostsuz kişi.

Hər kim ki dost yüzin görə, “dost, dost” deyü can(m) verə, 
Ol vəqtin ol dosta irə, umda cümlə təşvişi.

Kim yol bulısardur ana, ol qağırur andan yana,
Dövlət İrdi andan bana, hacət dəgül Hüma quşı.

Dost işi əcəb ışdür(ür), can dənizə talmışdur(ur), 
Cansuzlara bir düşdürür, gəl yorasın sen bu düşi.

Dost eşqindən aləm toldı, hər bir aşiq andan oldı,
Eşqsüz bitən çiçək soldı, eşq ilədür dostlıq xoşı.

Necə deyəyin bən anı, qəbul etməz yüz bin canı,
Ana layiq qiymət qanı, yoqdur anun dəki tuşı.

Eşqi sevə aşiq gərək, nə olı&ar eşqdən yegrek?! 
Eşqdür yere-göge dirək, qalam həb söz öküşi.

Yunus, imdi sen bən ikən aşiqlərə nə sənü bən?! 
Yoqlıqdamış dostı sevən, qomaz ayruqsı baqışı.