Nədim - Yenə oldum əsiri, ah! bir şuxı-sitəmkarın

Yenə oldum əsiri, ah! bir şuxı-sitəmkann 
Ki dilbər sevməmiş, bilməz bəlasın aşiqi-zann.
Nə kafirliklerin ğördüm mən ol zülfi-siyahkann 
O əbıunun, o zalım qemzənin, ol çeşmi-məkkann.
O tifli-nazı göıdüm, nıyünə xuışid əsər etmiş 
Xebərdar olmamışdım, sonra bildim neyləmış, netmış. 
-Məgər zahm qaçıb tenhaca Sədabadadək getmış 
Tamaşa eyləmiş alayını şevketli Xunkann.
Gəzərmiş qəsrin etrafında yer-yer tazə mahrular 
Mükehhäl gözlü, şirin sozlü, Leyla üzlü ahular. 
Hemən alqış sədasın andmrmış çağlıyan sular. 
Edərlermiş duasın padişahi-madelətkann.
Gözelsən, bibədəlsən, şuxsan, aşuftesən, cana 
Söz olmaz hüsnünə, gəlməz nəzirin aləmə, haqqa. 
Sənin her cövrine min can ilə səbr eylərəm, amma 
Meni pək öldürür, ey bivəfa ellərlə bazann.
Bu gün bir məhrəmi-əsrar yari-nüktəpiradan 
Eşitdim kim sayıb üşşaqını, ey şuxi-simintən! 
“Nedimi-zarə bənzər aşiqim yoxdur” demişsən sən 
Əfendim, iştə vardır: mən esirin, mən giriftann...