Mirzə Məmmədqulu Təbib - Pərişan zülfünü mah üzrə canan sayiban eylər

Mirzə Məmmədqulu Təbib - Pərişan zülfünü mah üzrə canan sayiban eylər

Pərişan zülfünü mah üzrə canan sayiban eylər,
Cahan əhli odur kim, ay tutulacaq min fəğan eylər.

Görəndə zülfi-pürtabı məh üzrə mürği-dil hərdəm
Sanır kim, mari-əfidir, onunçun əlaman eylər.
  
Qaşın tiğ, müjgən peykən, durublar qasdi-can üzrə,
Ləbin bir abiheyvandır, həyatı cavidan eylər.

Rəqibi məhrəmi-kuyin görəndə aşiqi-zari,
Həsəd bir dəfədə ya öldürər, ya nimcan eylər,

Üzarım atəşindən qorxaram yandırsa üşşaqı,
O bir oddur, ona düşgəc Xəlilə gülsitan eylər. 

Təbibülvəqt xoşbəxtdir belə şer kəzafından,
Ki, məqbulu-huzuri-həzrə ol natəvan eylər.