Məmo bəy Məmai - Vəh, necə kəc gərdiş eylər cərxi-kəcrəftar kəc

Məmo bəy Məmai - Vəh, necə kəc gərdiş eylər cərxi-kəcrəftar kəc

Vəh, necə kəc gərdiş eylər cərxi-kəcrəftar kəc!

Əsr gəcdir, dovr gəc, dovrani-bədkirdar kəc.

Doğruluq mədum olubdur mərdumi-afaqdən,

Qovl kəc, əfal kəc, kirdar kəc, guftar kəc.

Qalmayıb dadusitəd əhlində əsla duz əməl,

Müştəri kəc, sudkəcdir, taciri-bazar kəc.

Rastlıqdan dondərib uz cumlə mollavu keşiş,

Xirqə kəc, əmmamə kəc, təsbeh kəc, zunnar kəc.

Şeşdəri-heyrətdə mat etmiş məni nərradi-cərx,

Bağlayıb şeş xanə, oynar, pənc kəc, həm car kəc.

Hiyləvu təzviru məkrilə riya xəlqi işi,

Qövm kəcdir, xiş kəc, əbbab kəc, əşraf kəc.

Nə diyanət, nə əmanət, nə sədaqət, nə vəfa,

Görmədim bir düz əməl, gördüm nə qədri var kəc.

Ey Məmai, hər nə yazsan doğruluqdan yazgilən,

Soyləmə guftari-kəc, yazma belə əşari-kəc.