Məhəmməd Tağı Sidqi - Xoşa o gün ki, mənim qəm günümdə yarım idin

Məhəmməd Tağı Sidqi - Xoşa o gün ki, mənim qəm günümdə yarım idin

Xoşa o gün ki, mənim qəm günümdə yarım idin,
Ənisü munisü qəmxarü qəmgüsarım idin.

Gözümdə nur, könüldə sərvər, cismdə can,
Qərarü tabü təvan, səbrü ixtiyarım idin.

Kəməndi-ahımla damı-eşqə salmışdım,
Qəribə seyd eyləmişdim, əcəb şikarım idin.

Təfaxürüm var idi tacirani-eşq içrə,
Mətai-hüsnlə aləmdə bir etibarım idin.

Adın dilimdə, üzüm xaki-asitanmda,
Sərir nazda, bir şahi-tacidarım idin.

Na bais oldu vüsalə mübəddəl oldu fəraq?
Xoşa o gün ki, mənim eyşi-ruzigarım idin.

Nədəndi lale sifət bağrıma çəkibsən dağ?
Üzari-la ilə bir türfə laləzarım idin.

Ümidim özgəyə yox, ey səba, səni tar!
Söylə o yarə ki, axır ümidvarım idin.

Deyir fəğanla gülzari-hicrdə Sidqi,
Xoşa o gün ki, mənim yari-gülüzarım idin.