Əhməd Cavad - Uşaqlığım
Altı ya beş yaşında təxminən,
Tifli-məsumi, dilxərabi-həzin;
Gəziyor küçə içrə sərgərdan,
Bəni etməzmi dilkəbab qəmin?
Rişəsini tişeyi fələk kəsmiş,
Guya ki, bir nihali məzlumdur.
Acizəm vəsfinə qərib baxışın,
Arifanə, bu hal məlumdur!
Gediyor peşiman-peşiman.
Gəzir ətrafı çeşmi-xunbarı.
Görüyor nazü neməti əlvan,
Lərzə içrə o çeşmi-gülnarı
Onsız demək bu tifli-zəif,
Arayurmuş həqiqi valideyni;
Baxtı yar oldu, bəxtiyar oldu,
Pək sevər də şəfiqi-valideyni!
1909
Məqaləni bəyəndiniz? Sosial şəbəkələrdə izləyin!
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət