Tevfik Fikret - Doksan Beşe Doğru

Tevfik Fikret - Doksan Beşe Doğru

Bir devr-i şeamet, yine çiğnendi yeminler;

Çiğnendi, yazık, milletin ümmid-i bülendi!

Kanun diye topraklara sürtündü cebinler;

Kanun diye, kanun diye kanun tepelendi...

 

Eyvah! Otuz üç yıl o zehir giryeleriyle,

Hüsranları, buhranları, ehvali, melali,

Amal-ü devahisi ve sulh-ü seferiyle

Bir sel gibi akmış, mütevekkil, mütehali...

Yazsın bunu tarih-i iber hatt-ı zeriyle!

 

Ey bir dem-i rüya gibi geçmiş kara günler,

Bir lahza edin seyr-i cahiminizi tekrar;

Dönsün bize o derin nazra-i muğber...

Heyhat! Otuz üç yıl, otuz üç yıl bütün ekdar

Heyhat! Ne bir ders, ne bir fikr-i mukarrer

Silmez fakat elvahını tarih-i muanit;

Doksan beşi aç! Gölgesi bir tac-ı harisin

Saklar mütelaşi, mütereddit, mütemerrit

Evca-ı şebengizini bir yevm-i habisin.

Hala o vesavis, o desayis, o mefasit.

 

Hala o şebin zeyl-i temadisi bu ezlam;

Hala o cehalet, o tecahül ve o techil;

Hala vatan hissesi bir tude-i alam;

Hala düşünen başlara hep latme-i tenkil,

Hala sırıtan dişlere hep lokma-i inam!

Hala tarafiyyet, hasabiyyet, nesebiyyet;

Hala: ‘Bu senindir, bu benim!’ kısmeti cari;

Hala gazap altında hakikatle hamiyyet...

Hep dünkü terennüm, sayıdan, saygıdan ari;

Son nağmesi yalnız: Yaşasın sevgili millet!

 

Millet yaşamaz, hakka tahassürle solurken

Sussun diye vicdanına yumruklar inerse;

Millet yaşamaz, meclisi müstahkar olurken

İğfal ile, tehdit ile titrer ve sinerse;

Millet yaşamaz maşer-i millet boğulurken!

 

Kanun diyoruz; nerde o mescud-i muhayyel?

Düşman diyoruz nerde bu? Hariçte mi, biz mi?

Hürriyetimiz var, diyoruz, şanlı, mübeccel;

Düşman bize kanun mu? Ya hürriyetimiz mi?

Bir hamlede biz bunları, kahrettik en evvel.

 

Bir hamle-i mahnum-i tagallüple değiştik

Hürriyeti şahsiyyete, kanunu gurura;

Heyhat! Otuz üç yıl geri düştük ve mühlik

Yoldan şu nedametli ve gafletli mürura

Bişüphe o humma-yi cünun oldu muharrik,

Ey millete bir sille olan darbe-i münker,

Ey hürmeti kanunu tepen sadme-i bidad,

Milliyeti, kanunu mukaddes tanıyan her

Vicdan seni lanetle, mezelletle eder yad...

 

Düşsün sana meyyal-i tahakküm eğilen ser

Kopsun seni –bir hak diye- alkışlıyan eller