Yunus Əmrə - Sevərəm bən seni candan içerü

Yunus Əmrə - Sevərəm bən seni candan içerü

Sevərəm bən seni candan içerü,
Yolum ötməz bu ərkandan içərü.

Nərəyə baqarsam könlüm tolusın,
Səni qanda qoyam bəndən içərü?!

O bir dilbərdürür, yoqdur nişanı,
Nişan yoqdur binişandan içərü.

Bəni sorma bana, bəndə degülvən,
Surətüm boş yürir tondan içərü.

Bəni bəndən alana irmez elüm,
Qədəm kim basa sultandan içərü?!

Təcəllidən nəsib irdi kiminə,
Kiminün meqsudi bundan içərü.

Kimə degdi isə ol dost nəzəri,
Anun şö'ləsi var gündən içərü.

Sənün eşqün bəni bəndən alubdur,
Nə şirin dərd bu dərmandan içerü.

Şəriət, təriqət yoldur varana,
Həqiqət, mə*rifet andan içərü.

Süleyman quş dilin bilür dedilər,
Süleyman var Süleymandan içerü.

Unutdum din, diyanət qaldı bəndən,
Bu nə məzhəbdürür dindən içərü?!.

Dinün tərk edənün küfrdür işi,
Bu nə küfrdür imandan içərü?!

Keçər ikən Yunus şəş oldı dosta,
Ki qaldı qapuda andan içərü.