Yunus Əmrə - Sana ibrət gərək isə gəl görəsin bu sinləri

Yunus Əmrə - Sana ibrət gərək isə gəl görəsin bu sinləri

Sana ibrət gərək isə gəl görəsin bu sinləri,
Gər taş İsən əriyəsin baqub göricək bunları.

Şunlar ki çoqdur malları, gör necə oldı hallan,
Son ucı bir könlek geymiş, anun da yoqdur yenləri.

Qanı mülkə bənüm deyən, köşkü saray bəgənməyən? 
Şimdi bir evdə yaturlar taşlar olmış üstünləri.

Bunlar evə girməyələr, zöhdü taət qılmayalar,
Bu begligi bulmayalar, zira keçdi dövranlan.

Qanı ol şirin sözlülər, qanı ol günəş yüzlülər?
Şöylə ğaib olmış bunlar, hiç bəlürmez nişanları.

Bunlar bir vəqt bəglər idi, qapucılar qorlar idi,
Gel şimdi gör bilməyəsin bəg qanğıdur, ya qulları?!.

Ne qapu vardur giresi, ne yemek vardur yeyesi,
Ne işıq vardur göresi, dün olmışdur gündüzleri.

Bir gün sənün dəxi, Yunus, bən ün dedüklerün qala, 
Seni dəxi böyle edə, netəkım etdi bunları.