Xelil Rza Ulutürk – Apardı Sellər Saranı

“Arpa çayı aşdı, daşdı,
Sel Saranı aldı, qaçdı.
Sürmə gözlü, qələm qaşlı,
Apardı sellər Saranı,
Bir ala gözlü balanı.

Gedin deyin Xançobana;
Gəlməsin bu il Muğana.
Muğan batdı nahaq qana.
Apardı sellər Saranı,
Bir uca boylu balanı.”

Yox, bunu görməyin Araz çayından,
Kim deyir Saranı sellər apardı.
Şahənşah bağından ,Qış sarayından
Yurduma uzanan əllər apardı.
Süngülər qəlbləri dəlib keçəndə
Qansız cəlladların qəlbi mi yandı?
Bakı bağlarından gəlib keçəndə,
Gördü ağ şanımı, ağzı sulandı.

Qucağı səfalı gözəl bağlarım,
Dişləri göynəyən buz bulaqlarım,
Hər ləpəsi qızıl Arazım, Kürüm,
O ziyad balığım, həşəmim, kürüm,
Çöllər yaraşığı şux ceyranlarım..
Sərin yaylaqlarım , sıx ormanlarım,
Mərəndin, Şəkinin gülü gülzarı,
Böyük Füzulinin əlyazmaları,
Aran turacları, dağ kəklikləri,
Qəzvinin , Makunun gözəllikləri,
Ürəklər yandıran kamanım , tarım.
Yeraltı, yerüstü Ermitajlarım,
Öküz dərisinə yazdığım yazı,
O Babək qalası, bu Qız Qalası,
Hər daşın altında sərvətim ,zərim ,
Boxçada cehizlik mirvarilərim,
Lap o gümüş camım , zərli fincanım,
Dünyanın behişti Azərbaycanım
İştaha gətirdi qəsbkarları,
Yağlı quyruq gəzən canavarları.

Kəsildi bağlarda bülbülün səsi,
Yad atlar tapdadı, bağı, bostanı.
Yazıldı “Gülüstan Müqaviləsi”
Pozuldu yurdumun min gülüstanı.