Sevgililər gününün tarixi

Qədim Romada 14 fevral günü bütün romalılar üçün əhəmiyyətli bir gün idi. Çünki bu gündə Roma tanrı və tanrı tərəfindənlərinin kraliçası olan Junoya edilən hörmətə görə tətil edilərdi. Juno ayrıca Roma xalqı tərəfindən qadınlıq və evlilik tanrıçası olaraq da bilinirdi. Bu günü izləyən 15 fevral günündə isə Lupercalia Bayramı başlayırdı.

  Bu bayram xalqın gənc əhalisi üçün böyük əhəmiyyət daşıyırdı. Bunun səbəbi isə həyatları qəti qaydalar ilə məhdudlaşdırılmış, bunun təbii nəticəsi olaraq birlikdə həyata şansı olmayan bu gənclər yalnız bu bayram müddətində belə olsa, bir-birlərinin partneri olurdular. Hansı gənc qadının hansı gənc kişi ilə bir cüt meydana gətirəcəyi köhnə bir ənənə olan və Lupercalia Bayramının ərəfə günü edilən bir püşk ilə müəyyən olurdu. Romalı gənc qızlar adlarını kiçik kağız parçalarının üzərinə yazıb bir qaba qoyurdular. Gənc Romalı kişilər isə qabdan bu kağızları çəkərək üzərində hansı qızın adı yazılıbsa, o qızla bayram əyləncələri boyu birlikdə olurdular. Bu birlikdəliklər bir-birinə aşiq olan cütlər üçün bayram müddətinin xaricinə daşıb, ümumiyyətlə, evliliklə sonlanırdı.

  İmperator II Claudius Romanı öz bərk qaydaları ilə zalımca idarə edən bir hökmdar idi. Onun üçün ən böyük problem ordusunda döyüşəcək əsgər tapa bilməmək idi. Bu vəziyyətin tək səbəbi romalı kişilərin öz xanımlarını və ailələrini buraxmaq istəməmələri idi. Buna görə də Romadakı bütün nişan və evlilikləri aradan qaldırdı.

  Əziz Valentin də Claudiusun hökmdarlığı zamanında Romada yaşayan bir keşiş idi. Özü kimi keşiş olan Əziz Mariusla birlikdə Claudiusun qadağasına baxmayaraq gizlicə cütləri evləndirməyə davam etdi. Ancaq imperator bu vəziyyəti bir müddət sonra öyrəndi. Əziz Valentin insanları evləndirməyə davam etdiyi üçün həbs olundu və etdiklərinin cəzası olaraq çubuq ilə döyülərək öldürüldü. Miladdan sonra 270-ci ilin 14 fevral tarixində Xristian şəhidliyində basdırıldı.

  Eyni zamanlarda Romadakı bütpərəstlər fevral ayı içində qeyd olunan Lupercalia Bayramını öz bütpərəst tanrıları üçün qeyd edirdilər. Bayramdan əvvəli edilən ənənəvi püşkü özləri üçün tətbiqə başladılar. Xristian Kilsəsinin ilk qurulduğu illərdə xidmət edən keşişlər bu mərasimlərin, xüsusilə də evlənməmiş gənclərin bütpərəstlərlə birlikdə xatırlanmasından narahat olduqları üçün bir həll tapdılar. Bu gənclərin adlarının əzizlərlə birlikdə xatırlanmasını istədikləri üçün Lupercalia Bayramının başladığı günü Əziz Valentin Günü olaraq qeyd etməyə başladılar. O gündən başlayaraq hər ilin 14 Fevralı Sevgililər Günü olaraq qeyd olunmağa davam edir.

  İllər keçdikcə yavaş-yavaş 14 Fevral sevgililərin, aşiqlərin bir-birlərinə eşq mesajları göndərdiyi bir günə çevrildi. Bununla pararel olaraq Əziz Valentin də bütün sevənlərin qoruyucu əzizi halına gəlib belə xatırlanmağa başlandı.

  Sevgililər Günü 1800-cü illərdən sonra Amerikada Ester Hovlandın ilk Sevgililər Günü kartını göndərməsindən bu yana çox sayda insanın qeyd etdiyi ictimai bir hadisə halına gəldi.

  Bunun təbii nəticəsi olaraq hadisənin ticarət istiqaməti çox inkişaf etdi. Az qala hər kəs hər il 14 fevralda sevgililərinə və ya həyat yoldaşlarına bu günün ruhu ilə qarşı tərəfə sevgilərini izah edən hədiyyələr verir. Bu hədiyyələrin başında isə sadə, amma bir o qədər mənalı çiçəklər gəlir.