Şair Əbülfət - Ağlama
Ay Əbülfət, bu nə gündü, çəkirsən,
Ağlamaqdan çıxdı canın, ağlama!
Dindirəndə, bulud kimi tökürsən,
Quruyubdu canda qanın, ağlama!
Bu dünyanın etibarın görmədin,
Bağ becərdin, meyvəsini dərmədin,
Cəfa çəkdin, səfasını sürmədin,
Bəsdir sənə bir ad-sanın, ağlama!
Qonaq idin, hazırlaşdın getməyə,
Peşman oldun yaranmağa, bitməyə.
Ay Əbülfət, əlin ələ yetməyə
Məhşərəcən var gümanın, ağlama!
Məqaləni bəyəndiniz? Sosial şəbəkələrdə izləyin!
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət