Məhməd Akif Ərsoy - Kəndim üçün
(son şeri)
Bu sərilmiş görünən kölgəmə imrənmədəyəm:
Nə səadət? Hanı, ondan belə məhrumam mən.
Daha bir müddət əminəm, bu həyatm yükünü
Dizlərim titrəyərək çəkməyə məhkumam mən.
Cöz də, Ya rəb, yükümün kor düyün olmuş bağını,
Mənə çox görmə nəhayət, bir ovuc toıpağını.
Məqaləni bəyəndiniz? Sosial şəbəkələrdə izləyin!
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət