Məhəmməd Füzuli - Qəzəl (Aşiq oldur kim, qılır canın fəda cananına)

Məhəmməd Füzuli - Qəzəl (Aşiq oldur kim, qılır canın fəda cananına)

Aşiq oldur kim, qılır canın fəda cananına, 
Meyli-canan etməsin hər kim ki, qıymaz canına, 
Canını canana verməkdir kəmali aşiqin,
Verməyən can etiraf etmek gərək nöqsamna.
Vesl eyyamı verib canana can rahət bulan,
Yeydir ondan kim, salır canın ğəmi-hicranına.
Eşq rəsmin aşiq öyrənmək gərək pərvanədən 
Kim, yanar gördükdə şəmin atəşi-suzanına.
Qanı ol eşq içrə kim, bənzər fənasi aşiqin 
Feyzi-cavid ilə Xizrin çeşmeyi-heyvanma?
Eşq dərdinin dəvasi qabili-dərman deyil,
Tərki-can derlər bu dərdin mötəbər dərmanına.
Hiç kim canan üçün can verməyə laf etməsin 
Kim, gəlibdir bu sifet ancaq Füzuli şanına.