Məhəmməd Füzuli - Qəmzə peykanın gözün mən mübtəladən saxlamaz
Qəmzə peykanın gözün mən mübtəladən saxlamaz,
Sərf edər əhli-nəzər nəqdin gədadən saxlamaz.
Dil nədir yanımda çün qılmaz məni qəmdən xilas,
Çəkmən ol təviz barın kim, bəladən saxlamaz.
Canə cismim ol xədəngi-qəmzədən olmaz pənah,
Hiç cövşən kimsəni tiri-qəzadən saxlamaz.
Eşqdən bir dəm təni-suzanı dur etməz fələk,
Vəh necə fanusdur, şəmi həvadən saxlamaz.
Aləmi şeyda qılır, gər olsa gözdən həm nihan,
Bir pərivəş kim, səri-zülfün səbadən saxlamaz.
Eylərəm bixud fəqan, gördükcə kuyin itlərin,
Aşina razi-nihanın aşinadən saxlamaz.
Bisəbəb sanmın Füzulinin məlamət çəkdiyin,
Bixəbərdir, məşrəbin əhli-riyadən saxlamaz.
Məqaləni bəyəndiniz? Sosial şəbəkələrdə izləyin!
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət