Məhəmməd Füzuli - Leyli və Məcnun/Yandı canım hicr ile, vəsli-rüxi-yar istərəm

Məhəmməd Füzuli - Leyli və Məcnun/Yandı canım hicr ile, vəsli-rüxi-yar istərəm

Yandı canım hicr ile, vəsli-rüxi-yar istərəm, 
Dərdməndi-firqətəm, dərmani-didar istərəm. 
Bülbüli-zarəm, deyil bihudə əfğan etdiyim, 
Qalmışam nalan qəfes qeydində, gülzar istərəm.
Dəhr bazannda kasiddir mətai-himmətim,
Bu mətai satmağa bir özgə bazar istərəm.
Fani olmaq istərəm, yəni bəlayi-dəhrdən 
Rahəti-cismi-zəifu cani-əfkar istərəm.
Nola gər qılsam şebi-hicran təmənnayi-əcəl, 
Neyləyim, çoxdur qemim, dəfinə ğəmxar istərəm.
Çün bəqa bəzmindədir dildar, mən həm durmazam, 
Bu fəna deyrində bəzmi-vəsli-dildar istərəm.
Ey Füzuli, isteməz kimsə rizasilə fəna,
Mən ki, bundan özgə bilmən çarə, naçar istərəm.