Məhəmməd Füzuli - Ey fəraqi-ləbi-canan, ciyərim xun etdin
Ey fəraqi-ləbi-canan, ciyərim xun etdin,
Çöhreyi-zərdimi xunab ilə gülgun etdin.
Ciyərim qanını göz yaşına tökdün, ey dil,
Varə-varə onu Qülzüm, bunu Ceyhun etdin.
Necə hüsn ilə səni Leyliyə nisbət qılayım,
Bilməyib qədrimi tərki-məni-Məcnun etdin.
Söylədin kim, tutaram şad könüllərdə məqam,
Şad ikən, bu söz ilə könlümü məhzun etdin.
Əhd qıldın ki, cəfa kəsməyəsən aşiqdən,
Aşiqi vədeyi-ehsan ilə məmnun etdin.
Cürə-cürə mey içib, ziba-cəmal artırdın,
Zərrə-zərrə gözümün nurini əfzun etdin.
Ey Füzuli, axıdıb seyli-sirişk ağlıyalı,
Eşq əhlinə fəğan etməyi qanun etdin.
Məqaləni bəyəndiniz? Sosial şəbəkələrdə izləyin!
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət