Məhəmməd Füzuli - Dərdi-eşqim dəfinə zəhmət çəkər daim təbib
Dərdi-eşqim dəfinə zəhmət çəkər daim təbib,
Şükr kim, olmuş ona zəhmət, mənə rahət nəsib,
Bir zəbandır şərhi-qəm təqririnə hər bərgi-gül,
Eyləməz bihudə gül gördükdə əfğan əndəlib.
Bilsə zövqüm vəsldən firqətdə əfzun olduğun,
Vəsldən mənim rəva görməzdi rəşkindən rəqib.
Təni-qəflətdir pəritələtlərə izhari-hal,
Sanma kim, əhbab halından olur qafil həbib.
Ah, bilmən neyləyim qurtulmaq olmaz qeyddən,
Mən hərifi-sadədil, xuban cəmali dilfirib.
Şəm qürbilə təfaxur qılma, ey pərvanə, kim,
Xirməni-ömrün göyər bərqi-fənadən ənqərib.
Nola ağlarsa Füzuli rövzeyi-kuyin anıb,
Lacərəm giryan olur qılğac vətən yadın qərib.
Məqaləni bəyəndiniz? Sosial şəbəkələrdə izləyin!
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət