Məhəmməd Bağır Xalxali - Sələbiyyə/Başlanğıc

Məhəmməd Bağır Xalxali - Sələbiyyə/Başlanğıc

Belə nəql eyləyib Mirzə Filani
Kəlami doğrudur, yoxdur yalani -

Ki, bir Tülkü diyari-İsfəhanda
Ki, yəni qeyrəti-mülki cahanda.

Əlinə düşməyib quti-münasib,
Muradın verməyib çərxi-məlağib.

Neçün ki, salmayıb bir zad əlinə,
Keçib bir ay ki dəyməyib ət dilinə.

Tükəndi səbri, oldu taqəti taq,
Bu vüsətlə ona təng oldu afaq.

Qaraldı gözləri, getdi qərari,
Acından getdi əldən ixtiyarı.

Oalıb evdə özü ac, külfəti ac,
Xədəngi-ibtilayə oldu amac.

Günü qarə, üzülmüş çarədən əl,
Əli qoynunda qalmışdı məəttəl,

Müqavvayə dönüb cismi-nəzari,
Gecə-gündüz edərdi ahü zari.

Töküldü cism, qaldı misli-sayə.
Əqiqi rəngi döndü kəhrəbayə.

Uşaqlardan biri "acam" deyirdi.
Bu, yüz batman qəmü qüssə yeyirdi...