İmadəddin Nəsimi - Ağrımaz

İmadəddin Nəsimi - Ağrımaz

Canə sən candan nə kim gəlsə, ciyərlər ağrımaz,
Həqq bilir, bir zərrə neştərdən damarlar ağrımaz.

Şaha, mehrindən midir, ya aşinalıqdan mıdır,
Cismimi sər ta qədəm min gəz yararlar, ağrımaz.

Fitvasından zahidin nahəq məni gər soyalar,
Qəm deyil səndən- şəxa, görcək damarlar ağrımaz.

Zahidin əfsanəsindən soydular nahaq məni,
Həqq bilir səndən, şəxa, sahib nəzərlər ağrımaz.

Şişəmi çün daşə çaldım, Həqqi izhar eylədim,
Çeşm-i əhval ağrıdan arif bəşərlər ağrımaz.

Zahidin bir barmağın kəssən dönüb Həqqdən qaçar,
Gör bu gerçək aşiqi sərpa soyarlar, ağrımaz.

Cəhl-i aqaçan meydan günündə yeri var,
Ər bilir meydan qədrin kim, qədirlər ağrımaz.

Soyun, ey murdar sallaxlar, Nəsiminin tənin,
Bunca namərdi görün, bir ər qıyarlar; ağrımaz.