Həsənəli xan Qaradaği - Tərəhhəm li, təkəlləm, ya ğəzalə

Tərəhhəm li, təkəlləm, ya ğəzalə,
Ucaltma çərxə buncə ahü nalə.

Gəlüb göftarə şəkərriz olmaq,
Yaraşub sən kimi tutiməqalə.

Eylədür məh yüzində zülf, güya,
Urub məh dövrəsinə əbri-halə.

Götür yüzdən niqabın, aç cəmalın,
Ziya kəsb eylənür ondən hilalə.

Bənəfşəvardur başım dizimdə,
Düşüb eşqində yüz fikrü xəyalə.

Vüsalın hasili şəhdi-müsəffa,
Fəraqın hasilidür ahü nalə.

Yetişmiş başə ömrim, şimdi hicran,
Nəvaziş eyliyüb, dönmüş vüsalə.

Əyağ tək düşmüşəm başdən əyağə,
Əlim dut, saqiya, doldur piyalə.

Bana bir cam dut, saqi, o meydən,
Qılum hal əhlini heyran bu halə. 

Pərişan eyliyən fikrü xəyalım,
Pərişan zülfidür, mişkin kəlalə.

Sızıldar ney kimi könlim dəmadəm,
Düşüb yüz picu tab zülfi-çalə. 

Könül verdim o zülfə, əl götürdim,
Bu gündən kim uyubdur xəttü xalə.

Sərasər dağlanubdur misli-lalə,
Bu könlim qan yudub, yetmiş zəvalə. 

Hal əhli yadə salmaz əhli-halı,
Nədən yeksər olubdur qeylü qalə? 

Nədür bais, Qəradaği, cəhandə
Olubsən ğəmlərə buncə həvalə?