Həbibi - Dur səhər, ey saqiyi-can, bir qədəh mey sun bizə

Həbibi - Dur səhər, ey saqiyi-can, bir qədəh mey sun bizə

Dur səhər, ey saqiyi-can, bir qədəh mey sun bizə,
Gözlərin çünkim yedirdi, sehr edib, əfyun bizə.

Valehü biəqlü sərxoş, məstü heyran olmuşuz,
Görünəli şol gözü nərgis, yüzü gülgün bizə.

Ruxların şol cami-Cəm giti-nümadır kim yəqin,
Rövşən ol yüzdən görünür xaliqi-biçün bizə.

Pür edüb peymanəyi, saqi, əlümə sun müdam,
Nuş edəlüm, kim bilür, neydə bu çərxi-dun bizə.

Ol səfa camın peyapey nuş edəlüm, ey həkim,
Çunki ol piri-muğandan oldu bu qanun bizə.

Şol ləbi-yaqutini qut etməkiçün canına,
Dəmbədəm yedirdügü qandır dili-pürxun bizə.

Ey Həbibi, əqli qoy, tut cami-eşqi hər nəfəs,
Şöylə layəqəl əli gör kim gülə Məcnun bizə.