Əliqulu Qəmküsar - Sür ömrünü, çək ləzzətini can ələ düşməz

Sür ömrünü, çək ləzzətıni can ele düşməz,
Heç bir belə gün, bir bele dovran ele düşmez.

Yorğanını ört üstüne, get xomeyi-xabə,
Dünyaya cəhət salma özün rəncü itabə,
Bu cifə üçün kondini oxşatma kilabə,
Fanİdi bu dünya, vəli, rizvan ələ düşməz.

Təşviş eləmə getsə hamı qovm qabağa,
Sen yatgile, dincel, ebəden durma ayağa,
Əfkarını məhdud elə, tərpənmə qırağa,
Mövhum ilə məmlüv olan əzhan ələ duşməz.

Arifləri hər bazmidə təhqir elə yeksər,
Alimleri hər halidə qtl xarü mükəddər,
ö z ıneylini, öz rəğbətini cahilə göstər,
Serveqt oİ, aman, qoyma ki, nadan ələ düşmaz.

Ezaz etə, ikram elə her mollanümaye,
Təqlid elə hər başı sanqlı cühəlayə.
Xeyratını ver pulluya, vermə fuqərayə,
Fəxr et belə ehsanə, bu ehsan ələ düşmez.

Kümuş ele, el bağla bəyi, xanı görəndə,
Təzim elə, düş səcdəyə mollam görəndə,
Ver var-yoxunu mütribü zumanı görəndə,
No zuma taptlmaz, nə də bəy, xan ətə düşməz.

Dünyaye əcəh demde, əceb gündə gəlibsən,
Hər milləti vəhşətdə, zəlaiətdə bilibsən,
Bircə özünü eyni-səadətdə görübsən,
Bas bağrına islamı, müsəlman ələ düşməz.

Alem düşəcekdir, yanacaq nari-cəhimə,
Tək sən gedəcəksən bir o cənnati-nəimə,
Ey cümlani murdar bilen merdi-behimə,
Bərk saxla öz imanmt, iman ələ düşməz.

Hər yerdə soni süng eləsə boynuyoğunlar,
Əmmaməlilər, tirməlilər, sürməyidonlar,
tncinmə, danxma, ürəyin sıxma, qoy onlar
Meydan sulasınlar, belə meydan elə düşmez.

Ver Çakerə yüz-yüz ki, yesin qamı toxalsın,
Hər il boşasm arvadım, tazəsin alsın,
Övladım dansın, evinə vəlvələ salsın,
Vicdanını seyr et, belə vicdan ələ düşməz.

Menberdə oturt Mirzəli tek her pezevəngi,
Vəzində desin mİn cürə əxbari-cəfəngi,
Qoy noql edə keyfiyyəti-sərbani-dəbəngi,
Vallahi, bu cür mərdi-süxəndan ələ düşməz.

Qafilsən əcəb, meqberənin ləzzeti vardır,
Hər gün orada mollalann söhbəti vardır,
Tüllabların get necə gör işreti vardır,
Ver huşunu bu sözlərimi qan, əlo düşməz.

Bu il bu məhərrəm hacılar qıldıla tədbir,
Ta eyləyəler köhnə, uçan məscidi təmir,
Min vermeyə, yüz vermeye and içdilə bir-bir,
İndi biləsən bır nəfer insan ələ düşməz.

Getsen qaçacaqlar,
Tutsan danacaqlar,
Müşkül dəxi onlar
Bir cem olacaqlar.
Məscid də yanmçıq,
Məktəb də yanmçıq
Axır qalacaqlar.

• "Molla Nəsrəddin" 7 fevral 1911, N 6