Əliqulu Qəmküsar - Rədd

Cənab Molla Nəsrəddin! Məcmuənizin 49-cu nömrəsində “Qafqaz xebərləri” iinvam iiə yazdığınız aşağtdakı mətiebe ki, guya KİIİd’ camaatının Ağ Seyid uşaqlarına gətirdikləri odunlar artıq olduğundan ağalar on vaqon cəhənnomə yola saldılar. Bu matlebə burada olan bəzi diplomatlar İrad eloyirlər. Bunlar deyİrlər ki, Ordubadda ocaq və şəcərə sahibləri olan seyidlərin arastnda 539 il bundan əqdəm bağlanan əhdnamə mövcibincə Ordubad mahalı neçə hisseyə bölünübdür ve her bir beş-altı kendin tyulu ağalann birine çatır. Daha heç birisinin ixtiyan yoxdur o birinin haqqma təcavüz eləməyə. Belə ki, Yaycı', Dizə3, Müsəlman Azası3 və Ordubadın Sərşəher məscidinin cəmi aidatı ve mədaxilinin təəllüqü Mir Süfıd ağanın uşaqları ile canına qurban olduğum Mir Mürtəza ağaya yetişİr. Və habelə Zəngəzür, Qapançayı mahalları Hacı Mİr Həşim ağanın oğlu Mir Hüseyn ağaya mütəolliqdir. Qalan xırım-xtrda seyidlərin də hərəsi bir kəndi, ikİ kəndi idarə edirler. Bircə Sisyan, Dərələyəz, Qarabağ mahallan Ağ Seyidin uşaqlarına tabedir. 
Demirəm, bəlkə bu axır vaxtlarda onlar bir qolçomaq tayfa ilə sayuz olduqlanna gorə Kilid kəndine eliuzunfuq eləyələr. Yoxsa beynəssadat qanununun 99-cu fesline mütabiq heç birisinin bu bölgüdən təcavüz eləmeyə haqqı yoxdur. Xahiş olunur müxbirtərinizə diqqət eləyib mətləbin həqiqətin yazmağı tövsiyə buyurasınız.
 

• “Molla Nəsrəddin", 27 dekabr 1909, N 52