Əliqulu Qəmküsar - İndi qalmışlar təmamən intizar iranlılar

İndi qalmıştar təmamən intizar iranhlar',
Bilmeyirlər məmləketde bir nə var iranlılar.

Bİr tərəfdən bu mehərrəmlik girib, şaxsey vurur,
Fikri-zikri ordadır hər sübh tezden kim durur,
Bir tərəfden de uruslar gündə bir hiylə qurur,
Lap itirmış özlərin bu kurii kar iranlılar.
 
Görmədim mən bir nəfər iranlı, fəryad etmesin,
Motlanın, xanın əlindən dad-bidad etməsin,
Qürbər eldə xammanm daima yad etməsin,
Zülmdən qaçmışlar trandan kənar iranlıtar.

Fəhləlik, hamballıq etməkdon olurlar bel yağır,
Yad vilayətde keçir övzavü əhvah ağır,
Bascaq İrane ayaq molla və bəy, hakim sağır,
01 səbəbdendirolublarbiqərar iranlılar.

Ol zaman kim, bu danosbazlıq bİnasın qoydular,
Milləti-biçareyi-nalanı yekser soydular,
Sanma kim zülm etdilersə lamməhala doydular,
Daima qan-yaş tökür, büxtiyar, iranlılar.

Şükr edirlər keçmiyibdir hiç səmtə şahları,
Bitərəflikdə qalıb, vermiş daha allahları.
Məhz dünyado bu imiş görsenən dilxahları,
Taki tapsınlar bu cür bir iqtidar iranlılar.

Bəs ki binamusdur, bu zillətə tab eyləməz,
ölmək ölmekdir, təfavüt yox, ölərsə neyləməz.
Bitərəfdİr çünki her zülm olsa dinməz-söyləməz,
Düşməni hər ləhzədə yoxsa qovar iranlılar.

Həzreti valaları almış tamam on üç oyal,
Etinası yoxdu, qoy olsun da İran payimai,
Çün cavan şahzadədir, lazımdır etsin eyşü hal,
Çox da ki, nari-sofalətde yanar iranlılar.

• “Molla Nəsrsddin”, 18 oktyabr 1917, N 20