Əbülhəsən Vaqif - Yuxlayıb mürği-dilim naz ilə gisu içrə

Əbülhəsən Vaqif - Yuxlayıb mürği-dilim naz ilə gisu içrə

Yuxlayıb mürği-dilim naz ilə gisu içrə,
Dəymə ey şane, qoy asudə yatıb mu içrə.

Arizində görünən xali-siyahmış, nə bilim,
Kim görübdür ola hindubeçə minu içrə.

Oynayır mərdumin didədə göz yaşı ilə,
Tifli-üryandır çimir teştdə san, su içrə.

Zülf sövdası başımdan necə çıxsın, ey dil,
Toxunub rişteyi-canımda olan pu içrə.

Əşki-çeşmimdə gəzər əksi-ləbin fəsli-bahar,
San ki, gül yarpağı düşmüş dolanar su içrə.

Mən ki, sultani-qəməm, ləşkəri-ğəm çövrəm alıb,
Yoxdurur heç qəmim, qalmışam ordu içrə.

Yarımın surətin ayinədə gördüm, Vaqif,
Qaşı göz etdi mənə, mən ona güzgü içrə.