Əbülhəsən Vaqif - Bir ömrdür fəraqə giriftarəm, ağlaram

Əbülhəsən Vaqif - Bir ömrdür fəraqə giriftarəm, ağlaram

Bir ömrdür fəraqə giriftarəm, ağlaram,
Hicar evində talibi-didarəm, ağlaram.

Hərçənd ağlamaq eyləməz çarə dərdimə,
Nə çarə eyləyim? Yenə naçarəm, ağlaram.

Rahat yatarlar xalq tamamən bu şəhrdə,
Mən sübh olunca hər gecə bidar, ağlaram.

Ey Yusifi-zəmanə Züleyxayi-eşq kim,
Hüsni, cəmalə çünki xəridarəm, ağlaram.

Bıganə hər nə növi baxarsa gülər mənə,
Yoxsa mən hər bəlayə səzavarəm, ağlaram,

Təni-rəqiblərdən olubdur könlüm qara,
Əğyarlarla həmdəm olub, xarəm, ağlaram.

Hər dəm düşür o nərgisi-məstin xəyalıma,
Xumarlıqda gör necə hüşyaram, ağlaram.

İzzətlə qoymuşam üzümü asitanma,
Vaqif, səbəb budur ki, günahkaram, ağlaram.