Cəfər Cabbarlı - Dram cəmiyyəti

Çıxmamış ortaya iş, 
Çox da fırıldanma balam! 
Görəcəksən yenə də 
Köhnə tas, köhnə hamam.

Mənə bir aktyoru 
De ki, yox onda qürur; 
Necə ki, zərrə qədər 
Yox imiş səndə şüur. 
Bir ayır gözlərini, 
Niyə oldun belə kur? 
Bax o cəmiyyətə də 
Nə ki var orda tamam 
Görəcəksən yenə də 
Köhnə tas, köhnə hamam.

Açılıb əlli kərə
Bu sayaq bəzmi-şüar,
Mən də çox eyləmişəm
Sən kimi fəxrü vüqar. 
Yenə puç olmuş hamı,
Olunub "von" be məzar. 
Boşalıb fəxr yenə, 
Dolunub yəs ilə cam. 
Görəcəksən yenə də 
Köhnə tas, köhnə hamam.

Belə ki, mən görürəm, 
Bu müsəlmanın işin, 
Satacaq üç qəpiyə 
Nə ki var məzhəbü din. 
Mən də təqib eləyib 
Belə karın rəvişin; 
Bunu bir anlamışam 
Gələ gər yüz min imam. 
Görəcəksən yenə də 
Köhnə tas, köhnə hamam!

Yenə birisi deyəcək: 
“Mənə çox oldu cəfa"; 
Biri burdan deyəcək: 
"Yox o birisində əda". 
Yenə əvvəlki həsəd, 
Yenə də bəxlü riya... 
Bu nifaq ilə de bir, 
Kim alıb kam, məram? 
Görəcəksən yenə də 
Köhnə tas, köhnə hamam!

Bin burdan deyəcək: 
“Mənə az çatdı ğruş”. 
Onu o biri söyəcək, 
Tutacaq qeyrini boş. 
Bir də gördün aparıb 
Təzə cəmiyyəti huş. 
Gedəcək işləri lap
Bu sayaq ilə müdam. 
Görəcəksən yenə də 
Köhnə tas, köhnə hamam!

Hələ bir qədər dayan, 
Görəcəksən sən özün; 
O zaman xiyrələnər 
Daha da zorba gözün. 
Kəsilər onda dilin, 
Dolaşar onda sözün. 
Biləcəksən sən özün 
Ki, düşübsən necə xam. 
Görəcəksən yenə də 
Köhnə tas, köhnə hamam.