Cəfər Cabbarlı - Dəng olduq

Bəsdir, Baba, danışdın, fəryad sənin əlindən! 
Bir gün olurmu millət azad sənin əlindən?

Hər yerdə bir iş olsa, ordan xəbər bilirsən; 
Bir pis iş etsə bir kəs, pıqqıldayıb gülürsən. 
Ta hər işin o şəxsin məxluqa bildirirsən. 
Bir biclik etməyir xalq icad sənin əlindən; 
Bir gün olurmu millət azad sənin əlindən?

Dəllək dükanın etdi bir kəs qumar yuvası; 
Yaxşı mədaxil aldı, yüksəldi iştəhası; 
Yazdın onu qəzetdə, dağıldı hər əsası, 
Çox keçmədi ki, oldu bərbad sənin əlindən; 
Bir gün olurmu millət azad sənin əlindən?

Biçarə Vamiq oldu avara öz elindən, 
Məcnunu sən ayırdın Leyli kimi gülündən, 
Hətta bu cür deyirlər, bir ravinin dilindən: 
Başın daşa çahbdir Fərhad sənin əlindən;
Bir gün olurmu millət azad sənin əlindən?

Hərgah sən olmasaydın hər kəs işin bilərdi; 
Birsi adam soyardı, birsi cibə girərdi; 
Firon hələ min il də Allahlıq eyləyərdi. 
Gizləndi qəbr evində Şəddad sənin əlindən; 
Bir gün olurmu millət azad sənin əlindən?

Qorxudan indi xalqın gizlənmək oldu şuğlu; 
Ölsən, kəsər xəlayiq qurban beş-altı toğlu 
Yixdm evin bu xalqın, adə, a zalım oğlu! 
Vallah, camaat olmur dilşad sənin əlindən; 
Bir gün olurmu millət azad sənin əlindən? 
Təngə gəlib xəlayiq, fəryad sənin əlindən!..