Yunus Emre - Canlar canını buldum

Yunus Emre - Canlar cânını buldum

Canlar cânını buldum bu cânım yağma olsun
Assı ziyandan geçtim dükkanım yağma olsun
Ben benliğimden geçtim gözüm hicabın açtım
Dost vaslına eriştim gumanım yağma olsun

Benden benliğim gitti hep mülkümü dost yuttu
Lâ-mekâna kavm oldum mekânım yağma olsun
Taalluktan üzüştüm ol dosttan yana uçtum
Aşk divanına düştüm divanım yağma olsun

İkilikten usandım birlik hanına kandım
Derd-i şarabın içtim dermanım yağma olsun
Varlık cun sefer kıldı dost andan bize geldi
Viran gönül nur doldu cihanım yağma olsun

Geçtim bitmez sağınçtan usandim yaz u kıştan
Bostanlar başın buldum bostanım yağma olsun
Yunus ne hoş demişsin bal u şeker yemişsin
Ballar balını buldum kovanım yağma olsun

 

---

Assı : Kâr, kazanç

Hicab : Perde, örtü, utanç

Vasl : Kavuşma

Guman : Şüphe

La-mekan : Mekansız

Kavm : Kavim, yaşanılan yer, topluluk

Taalluk : Alaka, ilgi

Üzüşmek : Kesilmek, koparılmak

Sağınç : Emel, istek