Yunus Emre - Ben bir aceb ile geldim

Yunus Emre - Ben bir aceb ile geldim

Ben bir aceb ile geldim kimse halim bilmez benim
Ben söylerem ben dinlerem kimse dilim bilmez benim
Benim dilim kuş dilidir benim ilim dost ilidir
Ben bülbülem dost gülümdür bilin gülüm solmaz benim

Ol dost bana gelsin demiş sundum kadeh alsın demiş
Aldım kadeh içtim şarab ayruk gönlüm ölmez benim
Ne Tür'üm var ne durağım hiç yerde yoktur kararım
Hakk'a münacaat etmeye belli yerim olmaz benim

Sor durduğum yeri bana gelirsen gösteren sana
Bir zerrece Hak'tan ayrı gözüm nesne görmez benim
Tur dağında bir tecelli gör Musi'ye neler kıldı
Yunus eydur Hak katında sözüm geri kalmaz benim

 

---

 

Tecelli : Görünmek

Ayruk : Ayrı, başka

Göğnü : Yanmak, yanık

Tap : Yeter, kafi

Zari kılmak : Ağlamak, inlemek

Dar : Ev, yurt, darağacı

Münkir : İnkâr eden