Fuzuli - Leyla ve Mecnun/701-800

701 Bî-hûdedür ol kamu fesâne
Kim âşıkdur fülan fülâna

702 Çün vâkıa şek mahalli oldı
Ol vâkıadan teselli oldı

703 Leylî hem oturdı evde nâ-çâr
Döndi sadefine dürr-i şeh-vâr

704 Bir bürcde sâbit oldı ahter
Mahbûs-i hizâne oldı gevher

705 La‘l oldı esîr-i sîne-i seng
Habs oldı gül-âba şîşe-i teng

706 Gamdan tebeh oldı rûzgârı
Nevmîd dil-i ümîd-vârı

707 Âh eyler idi velî ne hâsıl
Ol yel açamazdı gonca-i dil

708 Göz yaşı tökerdi lîk ne sûd
Bitmezdi anunla nahl-i maksûd

709 Zülfi kimi pîç ü tâba düşdi
Hayrân kalup ıztırâba düşdi

710 Ağzı kimi hulkın etdi gam dar
Çeşmi kimi cismi oldı bî-mâr

711 Ne derdini sahlasa karârı
Ne şerh-i gam etse gam-güsârı

712 Fânûs-ı hayâle girdi ol şem‘
Gönlini kılup hayâl ile cem‘

713 Her dem çeküp ol gam içre min âh
Sabr etdi zarûret ile ol mâh

714 Derd ile düzüp terâne-i gam
Bu bir gazeli ohurdı her dem

Bu gazel Leylî dilindendür

715 Felek ayırdı meni cevr ile cânânumdan
Hazer etmez mi aceb nâle vü efgânumdan

716 Oda yandurmasa bir şu‘le ile nüh feleği
Ne biter âteş-i âh-ı dil-i sûzânumdan

717 Gam-ı pinhân meni öldürdi bu hem bir gam kim
Gül-ruhum olmadı âgeh gam-ı pinhânumdan

718 Âh idi hem-nefesüm âh ki ol hem âhir
Çıhdı ikrâh kılup külbe-i ahzânumdan

719 Men ne hâcet ki kılam dâğ-ı nihânum şerhin
Âkıbet zâhir olur çâk-i girîbânumdan

720 Hak bilür yâr değül cân ü dilümden gâib
N’ola ger gâib ise dîde-i giryânumdan

721 Cân eğer çıhsa tenümden eser-i mihri ile
Eser-i mihri sağınman ki çıhar cânumdan

722 Lutf edüpsen meğer ey bâd bu günden beyle
Veresen bir haber ol serv-i hırâmânumdan

723 Ey Fuzûlî gam-ı hecr ile perîşândur hâl
Kimse âgâh değül hâl-i perîşânumdan

Tamâmî-i sühan

724 Sâkî getür ol mey-i mugânı
Kim unudalum gam-ı cihânı

725 Rahm eyle ki kasd-ı cân eder gam
Bağrum sitem ile kan eder gam

726 Kıl aklumı bâde ile zâil
Çerhün siteminden eyle gâfil

727 Feryâd ki çerh bî-vefâdur
Dâim işi cevr ile cefâdur

728 Bir âdet ile medârı yohdur
Devrânınun i‘tibârı yohdur

729 Ger hem-nefes etse iki yârı
Bir yere getürse iki zârı

730 Elbette sebep salup araya
Anları esîr eder belâya

731 Bi’llâh ne yamandur âşinâlığ
Çün vâki‘ olur yine cüdâlığ

732 Gül-zâr-ı kelâm bağ-bânı
Beyle bezemiş bu bûstânı

733 Kim serv-i riyâz-ı mihnet ü derd
Sevdâ-zede Kays-i derd-perverd

734 Her subh gederdi mektebe şâd
Mektebde olurdı gamdan âzâd

735 Meşk-i hat-ı hüsn-i yâr ederdi
Def‘-i gam-ı rûzgâr ederdi

736 Zevk ile dutup tarîk-ı sâbık
Âdet üzerine subh-ı sâdık

737 Geldi yine mektebe ferah-nâk
Tâ kim kıla zevk-ı vaslı idrâk

738 Gördi ki behişte hûr gelmez
Gün çıhdı henüz nûr gelmez

739 Hurşîdsüz oldı rûz tâ şeb
Oldı başına karanu mekteb

740 Bildi ki sipihr-i şu‘bede-bâz
Bir şu‘bede eyleyüpdür âğâz

741 Elbette cefâ-yı ta‘n-ı ağyâr
Ol gün yolına bırahdı bir hâr

742 Nevmîd olup etdi nâle bünyâd
Dedi nedür ey felek bu bî-dâd

743 N’etdüm sana kasd-ı cânum etdün
Kat‘-ı reh-i dil-sitânum etdün

744 Kesdün taleb-i garazda râhum
Bildür mana kim nedür günâhum

745 Evvel meni eyledün mükerrem
Vasl-ı sanem ile şâd ü hurrem

746 Döndün yine beyle cevr edersen
Ol devre nakîz devr edersen

747 Vehm eylemedün mi kim çeküp âh
Sûz-ı ciğer ile bir seher-gâh

748 Yanduram oda tokuz revâkun
Sûzın sana bildürem firâkun

749 Tedbîr kıl ey muallim-i pîr
Et sihr ile ol perîni teshîr

750 Ancak mana sanma yetdi bu gam
Kim yetdi mana yeten sana hem

751 Düş ey elif istikâmetünden
Şerm eyle bu kadd ü kâmetünden

752 Kaddi hevesiyle dem urursen
Ol getdi aceb ki sen durursen

753 Ey nûn çü nihândur ebrû-yi yâr
Sen dahi nazarda durma zinhâr

754 Ey mîm çü ağzı oldı gâib
Oldı sana hem adem münâsib

755 Olsan nola ey devât dil-teng
Âyîne-i hâtırun dutup jeng

756 Ol turra-i müşg-bûdan ayru
Hicrân kara bağrun eylemiş su

757 Ey hâme sirişk-bâr olupsen
Ser-geşte vü bî-karâr olupsen

758 Gûya bu gün etmemiş müyesser
Devrân sana dest-bûs-i dilber

759 Ey levh hatınun eyle yâdın
Kıl sînede nakş gam sevâdın

760 Bir niçe gün ol esîr-i hicrân
Mektebde gezüp kılurdı efgân

761 Her rûz figânı ile tâ şeb
Ta‘zîb çekerdi ehl-i mekteb

762 Şeb hem kıluben figân ü zârı
Eylerdi muhâtab ol nigârı

763 K’ey göz nûrı gönül sürûrı
Sensüz gözümün yoh oldı nûrı

764 Evvel ne idi bu âşinâlığ
Âhir nişe eyledün cüdâlığ

765 Evvel nişe eyledün meni mest
İzhâr-ı mahabbet ile pâ-best

766. Âhir ne içün humâra saldun
Bu mihnet-i intizâra saldun

767 Saldun dil-i zâra nâr-ı fürkat
Kıldun gözümi pür-âb-ı hasret

768 Gönlüm odı kıldı yana yana
Âheng şafak tek âsmâna

769 Yaşum suyı oldı vara vara
Bir bahr ki yoh ana kenâre

770 Men istemezem bu günde hem-dem
Yanumdan ilet hayâlüni hem

771 Olmaya düşüp hayâlün ey meh
Oda yana suya bata nâgeh

772 Ser-mest-i şarâb-ı iştiyâkem
Medhûş-i tehayyür-i firâkem

773 Koyma gamunı menümle hem-râh
Fâş eylerem anı halka nâgâh

774 Ser-mestde ihtiyâr olmaz
Medhûşda i‘tibâr olmaz

775 Cân oldı gamun gelende ber-bâd
Teşvîş-i fenâdan oldum âzâd

776 Gösterdi mana gamun mezâkı
Ayş-ı ebedî neşât-ı bâkî

777 Ger gelse ecel menüm nem ala
Cân hod yohdur meğer gam ala

778 Şem‘-i şeb-i mihnet ü belâyem
Âşüfte-i cünbiş-i hevâyem

779 Sûz-ı dil ile tökülse yaşum
Tîğ-i gam ile kesilse başum

780 Cândan çıharıp hevâ-yı aşkı
Terk eylemezem belâ-yı aşkı

781 Bu günleri kim gam içre zârem
Hicrân elemiyle bî-karârem

782 Ger nâme-i ömre kilk-i takdîr
Gündür deyüben kılursa tahrîr

783 Eyler meni ol hisâb mağbûn
Kim sûret-i hâldür diğer-gûn

784 Gün şartı deyerler âftâbı
Bi’llâh ki bu nüktedür hisâbî

785 Her gün ki görünmez âftâbum
Men gün demezem budur hisâbum

786 Yoh kimse bu derd-i dilden âgâh
Bu derd-i dil ile neyleyem âh

787 Derdüm söze geldüğince artar
Oddur yel ile zebâne dartar

788 Eyyâm-ı visâli eyleyüp yâd
Ol haste bu şi‘ri etdi bünyâd

Bu gazel Mecnûn dilindendür

789 Ey hoş ol günler ki men hem-râz idüm cânân ile
Ni‘met-i vaslın görüp nâzın çekerdüm cân ile

790 Görmemişdi gülşen-i ayşum hazân-ı tefrika
Olmamışdı tîre eyyâmum şeb-i hicrân ile

791 Meh-veşümden dûstlar devrân cüdâ ister meni
Düşmenümdür hîç bilmen n’etmişem devrân ile

792 Yetse ger âşıklarun eflâke efgânı ne sûd
Yetmek olmaz mâh-veşler vaslına efgân ile

793 Yaşurup sahlardum elden dâğ-ı hicrânın eğer
Etmek olsaydı müdârâ dîde-i giryân ile

794 Zevkden dîbâce bağlandı kitâb-ı ömrüme
Koymadı devrân geçe evkâtum ol unvân ile

795 Ey Fuzûlî ahter-i bahtum müsâid olmadı
Kim olam bir dem mukârin ol meh-i tâbân ile

796 Söz muhtasar ol esîr-i sevdâ
Bir nev‘ ile oldı halka rüsvâ

797 Kim Kays iken adı oldı Mecnûn
Ahvâlini etdi gam diğer-gûn

Bu Leylîye Mecnûn güzerde mukâbil olduğıdur
ve
Gün mukâbelesinde hilâl-i mihri bedr-i kâmil olduğıdur

798 Bir gün ki bahâr-ı âlem-efrûz
Vermişdi cihâna feyz-i nevrûz

799 Salmışdı nikâb çehreden gül
Çekmişdi sürûd-ı nâle bülbül

800 Şeb-nem mey-i nâbı ile lâle
Doldurmış idi kızıl piyâle