Fuzuli - Leyla ve Mecnun/3001-3098

3001 Zâr ağladı eyle kim hem ol dem
Âhı ünine yığıldı âlem

3002 El cem‘ olup etdiler nezâre
Mecnûn-ı siyâh-rûzgâra

3003 Kabr üstine gördiler yıhılmış
Cânâneye cân nisâr kılmış

3004 Ahvâline ağlayup serâser
Defn etmeğin etdiler mukarrer

3005 Gasl eyleyüben ten-i nizârın
Dildârıun açdılar mezârın

3006 Koydılar anı hem ol mezâra
Gam-nâk yetişdi gam-güsâra

3007 Rûh oldı felekde rûha hem-râz
Ten oldı ten ile yerde dem-sâz

3008 Ref‘ oldı teallukât-ı hâil
Matlûbına tâlib oldı vâsıl

3009 Bir bezm iki şâha mahfil oldı
Bir burc iki mâha menzil oldı

3010 Kabr üstine koydılar nişâne
Fâş oldı bu mâcerâ cihâna

3011 Tavfında kılup murâd hâsıl
Ol kabre halâyık oldı mâil

3012 Geçdükçe zamân mükerrem oldı
Hâcet-geh-i ehl-i âlem oldı

3113 Budur eser-i mahabbet-i pâk
Hoş mertebedür bu kılsan idrâk

3014 Ol meşhede Zeyd olup mücâvir
Âsâr-ı sadâkat etdi zâhir

3015 Ta‘mîr içün etdi çoh atâlar
Tedrîc ile kıldı çoh binâlar

3016 Peyveste harâret-i cigerden
Kandîl-i mezârın etdi rûşen

3017 Cârûb ile âb olanda matlûb
Müjgân ile eşki âb ü cârûb

3018 Her lahza kılurdı tâze mâtem
Kılmazdı figân ü nâlesin kem

3019 Ol mûnis-i müşfik ü muvâfık
Bir gece karîb-i subh-ı sâdık

3020 Bîmâr teninde kalmayup tâb
Kılmışdı mezâra yasdanup hâb

3021 Hâb içre görindi ol figâra
Bir bâğda iki mâh-pâre

3022 Ruhsârlarında zevkden nûr
Bîm-i gam ü derd-i gussadan dûr

3023 Hoş-vakt ü neşât-mend ü dil-şâd
Ağyâr taaruzından âzâd

3024 Her meh-veşe min ferişte-sûret
İhlâs ile olmış ehl-i hidmet

3025 Sordı ki bular ne mâhlardur
Ne rütbelü pâdişâhlardur

3026 Bu ravza ne ravza-i berîndür
Bu kavm ne kavm-i nâzenîndür

2027 Budur dediler riyâz-ı Rıdvân
Bu kavm-i huceste hûr ü gılmân

3028 Bu iki meh-i huceste-ruhsâr
Mecnûn ile Leylî-i vefâ-dâr

3029 Çün vâdî-i aşka girdiler pâk
Ol pâkliğ ile oldılar hâk

3030 Menzilleri oldı bâğ-ı Rıdvân
Çâkerleri oldı hûr ü gılmân

3031 Çün munda rızâ verüp kazâya
Sabr eylediler gam ü belâya

3032 Getdükde cihân-ı bî-vefâdan
Kurtıldılar ol gam ü belâdan

3033 Çün Zeyd yuhudan oldı bîdâr
Bu nükteni etdi halka izhâr

3034 Halkun olup i‘tikâdı efzûn
Ol kabre ziyâret oldı kânûn

Tamâmî-i sühan

3035 Sâkî mütegayyir oldı hâlüm
Söylemeğe kalmadı mecâlüm

3036 Min-ba‘d ziyâde verme bâde
Rahm eyle ki ser-hoşem ziyâde

3037 Hoş gaflet ile geçürdüm eyyâm
Bilmem ki n’olur işüm ser-encâm

3038 Ser-mâye-i ömr getdi elden
Sûd etmedüm etdüğüm amelden

3039 Feryâd bu cevrden ki gerdûn
Ahvâlümi eyledi dîger-gûn

3040 Dün dîde-i ter kılup güher-bâr
Gerdûna dedüm ki ey cefâ-kâr

3041 Hergiz revişünden olmadum şâd
Dâm-ı gam ü mihnetünden âzâd

3042 Ahbâba nakîz devr edersen
Erbâb-ı kemâle cevr edersen

3043 Mecnûn eğer olsa idi câhil
Olmazdun itâatinde kâhil

3044 Fermânına inkıyâd ederdün
Gönlini müdâm şâd ederdün

3045 Ehl-i hüner olduğı sebebden
Sâhib-nazar olduğu sebepden

3046 Akrânı içinde hâr kıldun
Bî-izzet ü i‘tibâr kıldun

3047 Leylî ger olaydı bir hayâsuz
Ya sen kimi mihrsüz vefâsuz

3048 Olmazdı ana hemîşe cevrün
Kâmınca müdâm olurdı devrün

3049 Fazl ehline mâil olduğından
İdrâk ile kâmil olduğından

3050 Dâim gam elinde zâr edüpsen
Âşüfte-i rûzgâr edüpsen

3051 Men hem ger olaydum ehl-i tezvîr
Etmezdün i‘ânetümde taksîr

3052 Senden garazum olup ser-encâm
Devründe mana olurdı ârâm

3053 Çün ehl-i vekâr ü neng ü ârem
Cevrünle hemîşe hâr ü zârem

3054 Bu yüzden imiş senün medârun
Var imdi ki yohdur i‘tibârun

3955 Gerdûn eşidüp menüm itâbum
Verdi bu edâ ile cevâbum

3056 K’ey sûret-i hâlden habersüz
Her hikmete ayb eden hünersüz

3057 Men emre muvâfık eylerem devr
Hikmetde vefâdur etdüğüm cevr

3058 Ammâ sen eden amel hatâdur
Kim pîr-i tarîkatün hevâdur

3059 Şâirliğe iftihâr edüpsen
Kizbi özüne şiâr edüpsen

3060 Mecnûn dedüğün vücûd-ı kâmil
Her dânişe menden oldı kâbil

3061 Dîvâne ana sen eyledün ad
Senden ana yetdi zulm ü bî-dâd

3062 Leylî dedüğün meh-i tamâmı
Men perdede sahladum girâmî

3063 Rüsvâ-yı halâyık eyledün sen
Min ta‘neye lâyık eyledün sen

3064 Geh Nevfele özr kıldun ıtlâk
Geh İbni Selâma zulm ilhâk

3065 Şerm et bu ne herzedür ne mühmel
Ne İbni Selâm hansı Nevfel

3066 Şerh eylemek eyledün fesâne
Kıldun olarun sözin behâne

3067 Gördi çürümiş sünükler âzâr
Töhmetlerüne olup giriftâr

3068 Emvât mezâlimine girdün
Âsûdelere azâb verdün

3069 Cürmine olanda halk mülzem
Lâzım sorılur bu iftirâ hem

3070 Yetmez mi bu bâis-i azâbun
Bu mes’elede nedür cevâbun

3071 Ey tûtî-i bûstân-ı güftâr
Sarrâf-ı sühan Fuzûlî-i zâr

3072 Aldanma eğer sipihr-i lâib
Ta‘n ile sana dediyse kâzib

3073 Eş‘âra abes deyüp usanma
Ser-mâye-i nazmı sehl sanma

3074 Sözdür güher-i hizâne-i dil
İzhâr-ı sıfât ü zâta kâbil

3075 Cân sözdür eğer bilürse insân
Sözdür ki deyerler özgedür cân

3076 Bi’llah bu yaman mıdur ki hâlâ
Emvâta söz ile verdün ihyâ

3077 Mecnûn ile Leylîni kılub yâd
Ervâhlarını eyledün şâd

Bu beyân-ı özr-i te’lîf-i kitâbdur
ve
Tarîh-i zamân-ı feth-i bâbdur

3078 Ey kilk-i revende bâreka’llâh
Oldun men-i reh-neverde hem-râh

3079 Min sa‘y ile hâcetüm bitürdün
Bir menzile âkibet yetürdün

3080 Rahmet sana kim sen etdün imdâd
Bu eski binâyı etdüm âbâd

3081 Eşk ile derûnı sîm-endûd
Âh ile bîrûnı anber-âlûd

3082 Mahzenleri genc-i gevher-i derd
Revzenleri menfez-i dem-i serd

3083 El-kıssa müretteb oldı bir bâğ
Her lâlesi bağrı üzre bin dâğ

3084 Hûn-ı ciger âb-ı cûy-bârı
Nevk-i müje ebr-i nevbahârı

3085 Ol dem ki bu nüsha oldı merkûm
Leylî Mecnûn adına mersûm

3086 İzhâra gelüp rümûz-ı vahdet
Vahdetde tamâm olup hikâyet

3087 Târîhine düşdiler muvâfık
Bir olmağ ile ol iki âşık

Bu erbâb-ı vefâdan tevakku‘-i kabûl-i ma‘zeretdür
ve
Ashâb-ı zekâdan temennâ-yı duâ-yı mağfiretdür

3088 İnsâf ver ey hasûd insâf
Ta‘n etme ki cevherün değül sâf

3089 Ahvâlümi gör harâb ü muztarr
Endûh-ı zemâneden mükedder

3090 Söz dâiresi değül bu ahvâl
İnsâf mana ki olmazem lâl

3091 Menden tama‘ etme fikr-i sâib
Ahvâlümedür sözüm münâsib

3092 Azdur deme cevherüm safâsın
Bir sor ki ne verdiler bahâsın

3093 Bi’llah ger olaydı bir hırîdâr
Min genc-i nihân kılurdum izhâr

3094 Fi’lcümle bu hem ki oldı mastûr
Bir şevk ile zevkden değül dûr

3095 Ayb-ı hüner ihtiyâr kılma
Şi‘rüm hasedin şiâr kılma

3096 Bîhûde yeter taarruz eyle
Ger kâdir isen cevâb söyle

3097 Terk eyle taarruz u inâdı
Kim vâdî-i cehldür bu vâdî

3098 Dem hayr sözinden ur demâdem
V’er hayr demezsen ebsem ebsem