Fuzuli - Leyla ve Mecnun/1301-1400

1301 Demdür uyana yuhudan ağyâr
Şerh-i gam ü derdüm ola düşvâr

1302 Men ahter-i burc-i iştiyâkem
Men şem‘-i serâçe-i firâkem

1303 Gündüz habsüm gece necâtum
Gündüz mevtüm gece hayâtum

Bu Leylînün sabâya peyâm-ı ahvâlidür
ve
Bu ümmîd ile def-i melâlidür

1304 Olmış dünüme günüm mutâbık
Gün görmez imiş belâlu âşık

1305 Eylerdi sabâya derdin izhâr
K’ey bâd-ı sabâ dur imdi zinhâr

1306 El gâfil iken bu mâcerâdan
Sultâna senâ yetür gedâdan

1307 Gör mûnis ü gam-güsârı kimdür
Bizden ki usandı yârı kimdür

1308 Gönli kimün iledür tesellî
Yâdına gelür mi hîç Leylî

1309 Arz eyle ki ey güzel şehenşâh
Hakdur sana bendeden bu ikrâh

1310 Evvel ki men-i figârı gördün
Bir tâze vü ter bahârı gördün

1311 Hâlâ ki esîr-i dâm-ı derdem
Mânend-i hazân zâif ü zerdem

1312 Meyl eylemesen men-i nizâra
Döndiyse irâdetün ne çâre

1313 Men berg-i hazânem olmışam hâr
Sen tâze bahâresen taleb-kâr

1314 Her niçe ki hâr ü hâk-sârem
Hem şefkatüne ümîd-vârem

1315 Terk etme avâtıf-ı amîmi
Yâd eyle meveddet-i kadîmi

1316 Şeb-tâ-seher ol büt-i semen-ber
Bîdâr kalup misâl-i ahter

1317 Eylerdi bu sûziş ile şîven
Ol dem ki olurdı rûz rûşen

1318 Nağme kimi perde-dâr olurdı
Bir perde içinde zâr olurdı

1319 Dâim geçürürdi ol ciger-sûz
Evkâtı bu resm ile şeb ü rûz

1320 Peyveste çekerdi ol gül-endâm
Endîşe-i subh u mihnet-i şâm

Bu Leylînün eyyâm-ı bahârda seyr-i gül-zâr etdüğidür
ve
Gül-zârda murâdına yetdüğidür

1321 Bir gün ki bahâr-ı âlem-ârây
Zevk ehline oldı râhat-efzây

1322 Âyîne-i devrden gedüp jeng
Devr etdi zemîni âsmân-reng

1323 Feyz-i şeb-i kimyâ-eserden
Te’sîr-i şemâme-i seherden

1324 Açıldı ham-ı benefşeden tâb
Şeb-nem güle saçdı lû’lû-i nâb

1325 Gül-zâra havâ abîr tökdi
Sahrâya gubâr-ı müşg çökdi

1326 Yağdurdı sehâb jâle daşın
Ol daş ile yardı gonca başın

1327 Zahmine urup şükûfe merhem
Panbuh yeniler ana demâdem

1328 Sebze güle verdi mâli bâcın
Yer sebzeye mülkinün harâcın

1329 Hoş reng ile yığdılar tecemmül
Fîrûze vü la‘li sebze vü gül

1330 Derk eyledi gonca remz ü îmâ
Gül adına açdı yüz muammâ

1331 Mazmûn-ı rubâî-i anâsır
Feyz olduğı oldı halka zâhir

1332 Sûsen varakı uçup semâya
Her sebzeye kim salurdı sâye

1333 Ol sebzeye uğrayup ahan cû
Pûlâde eğer verürdi bir su

1334 Pûlâd deminde cân bulurdı
Şemşîr-sıfat zebân bulurdı

1335 Ârâyiş-i sebzeden zemâne
Benzetdi zemîni âsmâna

1336 Hurşîd-i çerâğ-ı çeşm-i âlem
Gökden yer düşdiğinde her dem

1337 Tahkîk edüben çıhup gümândan
Bilmezdî zemîni âsmandan

1338 Gül-zârlar oldı işret-âbâd
Her yerde olındı bezm bünyâd

1339 Her gûşede her kim aldı bir kâm
Her buk‘ada her kim içdi bir câm

1340 Leylînün anası gördi mutlak
Yoh Leylî-i nâ-tüvânda revnak

1341 Meyl-i gül ü seyr-i sebze kılmaz
Min gonca açıldı ol açılmaz

1342 Sarf etdi şükûfe tek diremler
Cem‘ eyledi nâzenîn sanemler

1343 Sahrâya çıhardı ol nigârı
Kıldı güle arz nevbahârı

1344 Tâ gussa vü gamdan ola âzâd
Bir dem güle oynaya ola şâd

1345 Ol bir niçe bikr-i pâk-dâmân
Hem-râh olup oldılar hırâmân

1346 Yüzden götürüp edeb nikâbın
Ref‘ eylediler hayâ hicâbın

1347 Her kim ne bilürse lu‘b ü ya lehv
İzhâra getürdi etmeyüp sehv

1348 Gâh eyleyüben sürûdlar sâz
Bülbüllere oldılar hem-âvâz

1349 Geh gösterüp oynamakda hâlet
Şimşâda yetürdiler hacâlet

1350 Lîkin heves eylemezdi Leylî
olmazdı bu lu’b ü lehve meyli

1351 Arturmış idi bahâr derdin
Gül zevki ruh-i nigâr derdin

1352 İsterdi ferâgat ile bir dem
Tenhâ duta bir bucakda mâtem

1353 Ayrılmayup ol perî-likâlar
Artardı belâsına belâlar

1354 Çün eyledi kesret anı dil-teng
Nîreng ile verdi anlara reng

1355 K’ey servler eylemen ikâmet
Tâ evde çekilmeye nedâmet

1356 Durman kılalum taraf taraf geşt
Seyr eyleyelüm havâlî-i deşt

1357 Sancup bele nâzenîn etekler
Cem‘ eyleyeyüm güzel çiçekler

1358 Çoh dermeğe her kim olsa kâdir
Oldur bu sanemler içre mâhir

1359 Bir yanaya getdi her perî-veş
Dağıldı şerer dutuşdı âteş

1360 Tenhâ kalup etdi nâle-i zâr
Kıldı gözin ebr-veş güher-bâr

Bu Leylînün ebr ile izhâr-ı niyâzıdır
ve
Aşk bâbında keşf-i râzıdur

1361 Ebr ile tekellüm etdi âğâz
K’ey âhum ile hemîşe hem-râz

1362 Ger başun ile göğe yetersen
Sanma men-i zârdan betersen

1363 Arz eyleme ra‘d ü berk u bârân
Bahs etme menümle rûz-ı hicrân

1364 Feryâd kılup dem-i seher-gâh
Eflâke çekende şu‘le-i âh

1365 Seylâb-ı sirişk edende cârî
Gel gör men-i zâr ü bî-karârı

1366 Ey ebr her eksilende suyun
Deryâlara tökme âb-ı rûyun

1367 Al suyı bu çeşm-i hûn-feşândan
Deryâlara hem bağışla andan

1368 Ey ebr demî mana vefâ kıl
Düşdi sana hâcetüm revâ kıl

1369 Var ol yüzi gül nigâra menden
Zâr ağla vü söyle yâra menden

1370 K’ey turfe nigâr-ı nâzenînüm
V’ey ârzu-yı dil-i hazînüm

1371 Gel gör ki gamunda niçe zârem
Sensüz niçe zâr ü bî-karârem

1372 Gel gör ki nedür gamunda hâlüm
Reng-i ruh-i zerd ü eşk-i âlüm

1373 Cân bâr-ı beden götürmez oldı
Göz reng-i vücûd görmez oldı

1374 Cânum cânı gözüm çerâğı
Rahm eyle ki geldi rahm çağı

1375 Men bilmez idüm belâ imiş aşk
Bir derdlü mâcerâ imiş aşk

1376 Derdün ki belâ yolında merdem
Aşk içre sana şerîk-i derdem

1377 Saldun men-i hasteni bu hâle
Derde meni eyledün havâle

1378 Her derd ki var Leylî aldı
Ma‘lûmdürür sana ne kaldı

1379 Ey merd-i rehem deyüp uran lâf
İnsâf mıdur bu hanı insâf

1380 Dut kim has ü hâr-ı reh-güzârem
Toprağ kimi yolunda hârem

1381 Hurşîd-i cemâlün ey meh-i nev
Toprağa nola bırahsa pertev

1382 Bârân-ı visâlün ey dür-i nâb
Kılsa has ü hârı nola sîr-âb

1383 Olma mey-i gaflet ile medhûş
Hem-sohbetün eyleme ferâmûş

1384 Ey yâr-ı muvâfık ü vefâ-dâr
Ey men kimi vü mana sezâ-vâr

1385 Gel yanuma kesme âşinâlığ
Yahşi mi olur bu bî-vefâlığ

1386 Derler seni âşık ey nîkû-rûy
Âşıklara beyle mi olur hûy

1387 Her kim gerek öz işinde kâmil
Âşık ne revâ ki ola âkil

1388 Âşık gerek olmayup karârı
Tavf ede müdâm kûy-ı yârı

1389 Düşmez bu yana senün güzârun
Ver ola meğer bir özge yârun

1390 Yârun men isem mana nazar kıl
Gâhî bu yanaya bir güzer kıl

1391 Ger sende olan ferâgat-i dil
Bir dem mana olsa idi hâsıl

1392 Gîsû-yı müselsel-i girih-gîr
Boynumda ger olmasaydı zencîr

1393 V’er bağlamasaydı bend-i halhâl
Kayd ile ayağumı meh ü sâl

1394 Ayb ile çekilmeseydi adum
Bi’llâh bu idi hemîn murâdum

1395 Kim sâye-misâl senden ey nûr
Oldukça vücûdum olmayam dûr

1396 Ammâ n’edeyüm esîr-i kaydem
Bir boynı ayağı bağlu saydem

1397 Bildürmeğe mihnet ü melâlüm
Bu şi‘r yeter beyân-ı hâlüm

Bu gazel Leylî dilindendür

1398 Aşk dâmına giriftâr olalı zâr olubem
Ne belâdur ki ana beyle giriftâr olubem

1399 Dil demekden kesilüp hareketden veh kim
Künc-i gam-hâneye bir sûret-i dîvâr olubem

1400 Kudretüm yoh ki kılam kimseye şerh-i gam-ı dil
Eyle kim ârıza-i hecr ile bîmâr olubem