Seyid Əzim Şirvani - Sənsiz ey ruhi-rəvan təndə təvanım yox idi

Seyid Əzim Şirvani - Sənsiz ey ruhi-rəvan təndə təvanım yox idi

Sənsiz ey ruhi-rəvan təndə təvamm yox idi, 
Təni-zanmda təvan, cismdə canım yox idi.

Ölməyib hicrdə kim, vəslinə yetdim ey məh, 
Səxt-can olduğuma böylə gümanım yox idi.

Olmasa kimsə qəmimdən mənim agəh deyibən, 
Gərçi dərdim çox idi, ahu fəğamm yox idi.

Ta səhər zülfü-siyahı dəhnin yadı ilə,
Yox idi şəb ki, mənim suzi-nihanım yox idi.

Kakilin şövqi ilə Seyyidi-sərgeştə kimi, 
Dolanırdım, o səri-kuydə məkanım yox idi.